Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

GREY’S ANATOMY!


 Κακά τα ψέματα παιδιά. Το θέμα δεν είναι αν θα περάσει στον δεύτερο «γύρο του θανάτου» των εκλογών ο Παυλής ή ο Δελφάκης, απέναντι στον Σμυρνιώτη που θεωρείται σίγουρος, αλλά αν ο Παυλής θα στηρίξει Δελφάκη, ή αν ο Δελφάκης θα στηρίξει Παυλή στην περίπτωση που ένας εκ των δύο μείνει εκτός. Αυτή θα είναι η πραγματική συσπείρωση, και όχι αυτή που πάει να γίνει τώρα, με τον Παυλή και τον Δελφάκη να προσπαθούν να συσπειρώσουν κόσμο ο καθένας για την πάρτη του, προκειμένου να ανοίξουν την πόρτα για την δεύτερη Κυριακή.

ΜΠΡΟΣ ΣΤΑ ΚΑΛΛΗ...

Τι νομίζανε δηλαδή οι Πασόκοι... Ότι οι τοπικές εκλογές, δεν θα έπαιρναν πολιτικό χαρακτήρα, ιδίως τώρα που όλοι βογγάνε κάτω από το Μνημόνιο και τις Τρόϊκες; Αυτό νομίζανε, και είπαν να μην κατέβουν ενωμένοι, για παράδειγμα, στον Δήμο της Τρίπολης; Νόμιζαν ότι έχουν αυτή την πολυτέλεια, και είπαν να πάνε για πικ-νικ;

ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ...


«Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια», έλεγε ένα παλιό τραγουδάκι, το οποίο σήμερα δείχνει να είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Με την μόνη διαφορά ότι θα πρέπει να αντικαταστήσουμε την λέξη «ποτά» με την λέξη «εκλογές», οπότε θα έχουμε την έκφραση «τα τσιγάρα, οι εκλογές και τα ξενύχτια, έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια».

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ


Το να την κοπανάει την τελευταία στιγμή ένας υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος από τον συνδυασμό ενός υποψήφιου Δημάρχου, καλό θα ήταν αν δεν θέλει να αναφέρει τα πραγματικά αίτια για την κίνησή του αυτή,

ΦΑΟΥΛ» ΜΕ ΤΑ ΑΜΕΑ

Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο Ρέππας ακολουθεί πολιτική χαϊδέματος απέναντι στις κοινοπραξίες που εκμεταλλεύονται τις εθνικές οδούς, όμως κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαριστεί το καθεστώς που επικρατεί στα διόδια, σε ότι έχει να κάνει με τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ).

ΘΑ ΤΟΝ ΚΡΑΞΩ

Η οικονομική κρίση φαίνεται πως δεν αγγίζει τους υποψήφιους Δημοτικούς και Περιφερειακούς συμβούλους. Τα ιλουστρασιόν φυλλάδιά τους κοστίζουν, πράγμα που σημαίνει ότι τα λεφτά τους περισσεύουν.

Γιατί δεν συγκινούν

Εβδομήντα  περίπου  χρόνια από τον πόλεμο του ’40 και η εθνική αυτή επέτειος εορτάζεται με τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει. Δηλαδή με σημαιοστολισμούς δρόμων,  με γιορτές στα σχολεία, με δοξολογία, με εκφωνήσεις πανηγυρικών, με παρελάσεις, με δηλώσεις εκπροσώπων της πολιτικής ηγεσίας – πολλές φορές με άλλα αντί άλλων λόγια - ίσως και με κάποιες εκπομπές στην τηλεόραση ή αφιερώματα στον Τύπο. Οι εκφωνούντες του πανηγυρικούς σε εκκλησίες και σχολεία  προσπαθούν συνήθως να δώσουν ένα «μήνυμα», μέσα από τον συμβολισμό της επετείου, με εφαρμογές στο κοινωνικό και στο πολιτικό παρόν. Ωστόσο, δεν φαίνεται να συγκινούν  το νεανικό, κυρίως, ακροατήριο προς το οποίο απευθύνονται, μιας και η ημέρα αυτή, όπως έχει καταντήσει, είναι  μία ακόμα  ευκαιρία για αργία από το σχολείο ή από τη δουλειά.

Πουθενά Ελληνικές Σημαίες για 28η Οκτωβρίου

Κάνοντας μια βόλτα στην πόλη,Τρίπολη, παραμονή 28ης Οκτωβρίου, γεμίζει με θλίψη η καρδιά σου, βλέποντας στην πόλη ελάχιστες Ελληνικές σημαίες να κυμματίζουν στα μπαλκόνια. Κάθε χρόνο και λιγότερες σημαίες ένδειξη της απάρνησης μας στα σύμβολα και οσα αυτά αντιπρωσοπεύουν. Είμαστε ελεύθεροι, έχουμε ιστορία κάπου και σε κάποιους το χρωστάμε. Αποτελεί ενδειξη ελάχιστης τιμής σε αυτούς που πέθαναν για την Ελλάδα. Στην Τουρκία, στην δικιά τους εθνική εορτή δεν υπάρχει μπαλκόνι χωρίς σημαία. Θεέ μου πια σύγκριση... Δεν μπορώ, είμαι πιά υποχρεωμένος να πιστέψω οτι ολα οσα γίνονται, δεν γίνονται τυχαία. έχουμε μπεί σε πρόγραμμα αφελληνισμού και διάλυσης της χώρας προφητικός ο Henry kissiger apo to 1974.

ΦΑΚΕΛΟΣ «ΠΟΡΟΣ» Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ (ΠΑΡΑ)ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

http://ksipnistere.blogspot.com/2010/10/blog-post_6867.html
Θλίβομαι! Θλίβομαι στ’ αλήθεια που ένα Έθνος Ηρώων, το Έθνος μας, κατάντησε εθνάριο. Μια ασπόνδυλος κοινωνία που κυβερνάται επί 50ετίαν από τρεις οικογένειες. Που κατάντησαν την πατρίδα να σέρνεται, πενόμενη, καταχρεωμένη,κάτι ανάμεσα σε προτεκτοράτο και αποικία…Θλίβομαι! Γιατί
υπηρέτησα συνειδητά αυτήν την Πατρίδα. Με όνειρα, με ελπίδες….

Paul το χταπόδι του mundial πέθανε

to vlema tou sidiropoulou ston karagouni