Πέρασαν αρκετοί μήνες από την ψήφιση του σχετικού νόμου για την απαγόρευση του καπνίσματος και ο νόμος αυτός ουδέποτε εφαρμόστηκε. Κάθε τόσο προβάλλονταν διάφορες ενστάσεις, οι οποίες απλώς κατέτειναν σε ένα μόνο: στις συνεχείς αναβολές εφαρμογής του νόμου. Το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο και το κράτος βούλιαζε στην αναξιοπιστία. Όπως έχει επισημανθεί και άλλες φορές, αν δεν μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να εφαρμόσει την απαγόρευση του καπνίσματος, την οποία το ίδιο είχε επιλέξει και με την οποία συμφωνεί η πλειονότητα των πολιτών, πώς θα εφαρμόσει άλλα πιο σύνθετα μέτρα;
Με ευθύνη των υπουργών που πέρασαν από το υπουργείο Υγείας, κυρίως όμως της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έχει ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των πελατειακών απαιτήσεων, το ελληνικό κράτος ρεζιλεύτηκε στην προσπάθειά του να προστατεύσει τους πολίτες του από τις επιβλαβείς συνέπειες του καπνού. Το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους υπήρξε μια γκρίζα ζώνη, που επέτρεπε κάθε είδους αυθαιρεσία και στις αρχές και στους καταστηματάρχες. Ένας νόμος που παραβλέπεται ή καταστρατηγείται από την μεγάλη πλειοψηφία δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Η πολιτεία όφειλε να δώσει, και μάλιστα σύντομα, μια πρακτική λύση στο πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε.
Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή και αφού είχαν ακουστεί χίλιες δυο προτάσεις για κάποιο νέο αντικαπνιστικό νόμο, που κατά βάση θα ακύρωνε την ουσία του προηγούμενου, προς όφελος κάποιων καταστηματαρχών, ο Πρωθυπουργός έσωσε την τιμή της Βουλής και της κυβέρνησης. Αποφάσισε το αυτονόητο: την εφαρμογή του νόμου που η ίδια η βουλή με μεγάλη πλειοψηφία αποφάσισε. Ελπίζουμε τώρα να μην υπάρξουν παρεκκλίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου