Σήμερα σε αυτήν τη μεγάλη «κρίση» παρατηρείται ολοένα και περισσότερο η απόλυτη άρνηση των πάντων. Άρνηση για όλα, αλλά και για τίποτα μάλλον τελικά..
Πολλές φορές αυτή η άρνηση συνοδεύεται από ένα «κουβεντολόι», μία στείρα συνθηματολογία. Σίγουρα η άρνηση και οι λοιπές συμπεριφορές μπορούν και αναπαριστούν πιστά το αντικειμενικό συμφέρον των πολιτών, απουσιάζει όμως η δομή το «α και το ω», η αρχή και το τέλος.
Η απόλυτη αυτή άρνηση το μόνο που καταφέρνει είναι να ενώσει ετερόκλητα σχήματα ανθρώπων, χωρίς να υπάρχει τελικά μια συλλογικότητα. Έχουμε μια γενικευμένη ομοιομορφία από τον πολιτικοποιημένο «επαναστάτη» μέχρι τον κουρέα της γειτονιάς. Παρατεταμένη στηλίτευση των πάντων, θάβοντας το καθετί, καταδικάζοντας τα «πάντα όλα». Η στείρα καταδίκη δεν οδηγεί σε κάτι το συγκεκριμένο και το σαφές. Είναι απλώς το τελευταίο στάδιο μίας γυμνής συνείδησης, χωρίς όραμα, χωρίς φαντασία.
Ασφαλώς, σε τούτη τη στιγμή αποζητάται σοβαρότητα. Χρειάζεται η παρουσία μίας δομημένης επιχειρηματολογίας η οποία να αποπνέει συγκεκριμένη στρατηγική, η οποία εν τέλει να φλερτάρει και με την ίδια την εξουσία. Τότε το μήνυμα αποκτά βαρύνουσα πολιτική σημασία.
Οι πολίτες στην Ελλάδα συνδέουν το ρεαλιστικό τους συμφέρον με μια ρεαλιστική, εναλλακτική εξουσία. Χρειάζεται λοιπόν να δημιουργηθεί στρατηγικό πλαίσιο με γνώση, τόλμη και αρετή προς αυτή την κατεύθυνση ή αλλιώς ο λαός θα αναζητήσει έναν Έλληνα Μεσσία-Μπερλουσκόνι, ουρανοκατέβατο να κάνει αυτό που εμείς μέχρι τώρα είμαστε ανίκανοι να πράξουμε.
Η στείρα και αντανακλαστική αρνητικότητα τελικά καταφέρνει την παθητική προσαρμογή σ’ ένα εγκατεστημένο, εδραιωμένο status quo. Η συλλογή υπογραφών, οι κοινότοπες καταγγελίες δεν καταφέρνουν τίποτα. Οι «πνευματικοί άνθρωποι» όπου «παραδοσιακά» ελπίζουν οι πολίτες και οποίοι μπορούν με τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και τη δύναμη της ανιδιοτέλειας να δώσουν δυναμική αναλώνονται σε μία απλή στηλίτευση του «καθεστώτος».
Χρειάζεται το όραμα, η φαντασία, το μήνυμα και το περιεχόμενο που θα εμπνεύσουν και όχι η ανάλωση στην κριτική του «καθεστώτος», γιατί έτσι μάλλον αναπαράγεται και θα συνεχίσει να αναπαράγεται..
Open politics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου