Κάθε φορά τα ίδια! Κάθε φορά συσκέψεις, σχεδιασμοί… κάθε φορά δεσμεύσεις πως ετούτη τη φορά θα είναι διαφορετικά. Πολιτική προστασία και σχεδιασμός που στην πράξη μεταφράζεται σε μια υπεράνθρωπη προσπάθεια των ίδιων και των ίδιων ανθρώπων, των πυροσβεστών οι οποίοι δεν ξέρουν αν το φθινόπωρο θα τους βρει ζωντανούς… μιλούν για το σχέδιο, το περιβόητο σχέδιο οι ηγεσίες και να τα συντονιστικά όργανα και να η αγαστή συνεργασία. Σβήνεται όμως έτσι η φωτιά; Η πυροσβεστική δεν θα έπρεπε να έχει ελλείψεις σε κανένα επίπεδο.
Ούτε σε προσωπικό ούτε σε εξοπλισμό. Το αντίθετο! Θα έπρεπε να έχει πλεονάζουσες ποσότητες! Θα έπρεπε να είναι σαν αστακός! Θα έπρεπε να είναι υπηρεσία επανδρωμένη καλύτερα από κάθε άλλη… κανείς δεν εγγυάται πως δεν θα υπήρχαν καταστροφές, καμένη γη ή ακόμα και χαμένες ζωές… σήμερα όμως που καταγράφονται για ακόμα ένα καλοκαίρι και καταστροφές, και καμένες εκτάσεις και χαμένες ζωές άραγε αισθανόμαστε περήφανοι; Εκείνοι που βγήκαν το Μάη και μίλησαν για σχέδιο και συνεργασία νιώθουν εντάξει; Πως θωράκισαν την υπηρεσία, πως την υποστήριξαν; Κάποια στιγμή τα παθήματα θα πρέπει να γίνουν μαθήματα… αρκετές οι χαμένες ζωές, οι περιουσίες και η καμένη γη… 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου