Blogs. Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο

Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα ο φόβος των κυβερνώντων για την επικοινωνία μεταξύ των πολιτών και η εφαρμογή λογοκρισίας έχουν γίνει πηγή ευτράπελων ιστοριών και ανεκδότων εδώ και πάνω από εκατό χρόνια.
Οι παλιότεροι θυμούνται ασφαλώς την γελοία χωροφυλακίστικη νοοτροπία της χούντας των
συνταγματαρχών, μια νοοτροπία που πολλές φορές γελοιοποιήθηκε χάρις την ευφυΐα και το χιούμορ
αντιστασιακών,δημοσιογράφων, τραγουδοποιών, σκηνοθετών κλπ.

Τα τελευταία χρόνια με την τεχνολογική έκρηξη της διαδικτυακής επικοινωνίας, καθεστώτα όπως της
Κίνας, του Ιράν, της Αιγύπτου κλπ προσπάθησαν πολλές φορές να απαγορεύσουν την ελεύθερη επικοινωνία μεταξύ των πολιτών με διάφορα αυταρχικά μέτρα. Το τί αποτέλεσμα έχουν τελικά αυτές οι απαγορεύσεις, φάνηκε πριν λίγους μήνες στην Αίγυπτο ...
Πρόσφατα, οι ηγέτες της (κατά τα άλλα) “ελεύθερης” δύσης αρχίζουν και αυτοί να γλύφουν εκεί που
έφτυναν, δηλαδή να αντιγράφουν την αντιδημοκρατική νοοτροπία καθεστώτων που τα αντιμετώπιζαν
υποτιμητικά μέχρι πρότινος σαν “καθυστερημένα”, “ολοκληρωτικά” κλπ.
Μόλις χθες ο απερίγραπτος πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Κάμερον ανακάλυψε ότι για την άγρια
νεολαιίστικη εξέγερση που συγκλονίζει τις Αγγλικές μητροπόλεις φταίει το ... twitter (!!!) και αποφάσισε να καθιερώσει περιορισμούς στη χρήση του.
Οι εγχώριοι τοποτηρητές του διεθνούς κεφαλαίου και της τρόϊκας μπορούν να υπερηφανεύονται ότι για μιά φορά πρωτοπόρησαν και έδωσαν γραμμή ακόμα και στην ... Μεγάλη Βρετανία.
Πραγματικά σε ανύποπτο χρόνο πριν λίγες εβδομάδες ο κ. Μίλτος Παπαϊωάννου με “βαρύγδουπες”
δηλώσεις του, είχε σπεύσει να ανακοινώσει νομοσχέδιο με περιορισμούς στα blogs γιατί ... “το διαδίκτυο έχει γεμίσει ... κουκουλοφόρους” (!!!).
Όλους αυτούς τους κυρίους, δηλαδή τους αλαζόνες πολιτικούς και ιδεολογικούς ηγέτες των “προηγμένων” χωρών, καθώς και τις θλιβερές εγχώριες καρικατούρες τύπου Μίλτου και Γιωργάκη, φυσικά δεν τους  ενοχλούν ούτε ο διαδικτυακός τζόγος, ούτε η διαδικτυακή πορνογραφία, ούτε η διαδικτυακή πλύση εγκεφάλου των διαφημίσεων. Κανένα σχετικό μέτρο δεν έχουν διανοηθεί να πάρουν ούτε και για τα “μάτια”. Και βέβαια κανένα σχετικό μέτρο δεν διανοούνται να πάρουν για τους ημέτερους “επιχειρηματίες” νταβατζήδες των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Εκεί για στοιχειώδη περιορισμό του σκουπιδαριού και για ... “απελευθέρωση” του επαγγέλματος δεν γίνεται ούτε λόγος. Αντίθετα εξακολουθούν να πέφτουν χοντρά τα λεφτά της κρατικής διαφήμισης, αρκεί βέβαια στα βραδινά δελτία να λιβανίζονται οι υπουργοί και να καθυβρίζονται οι απεργοί ...
Τους ενοχλεί και τους τσούζει όμως η ελεύθερη επικοινωνία που καταφέρνει και υπερβαίνει τα
καπιταλιστικά ΜΜΕ, γι' αυτό και δείχνουν απέναντί της το πραγματικό τους πρόσωπο : αυτό του
ολοκληρωτισμού, αντάξιο του Πινοτσέτ και του Χομεϊνί ...
Η σοβαρή και παρατεταμένη παγκόσμια κρίση έχει άμεσες επιπτώσεις και στο θέμα των
δημοκρατικών δικαιωμάτων. Οι ισχυροί του χρήματος αφού αρχικά στράφηκαν στην εύκολη λύση,
δηλαδή στο ολοκληρωτικό οικονομικό ξεζούμισμα των ασθενέστερων (λαών και κρατών), τώρα οδηγούνται σε ακόμα πιο επικίνδυνους δρόμους. Προ των πυλών είναι τόσο το πλήρες ξεθεμέλιωμα κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους, όσο και η κατάργηση κάθε έννοιας δημοκρατίας ακόμα και στις πιό “προηγμένες” χώρες. Η κυρίαρχη τάση στην ήπειρό μας μάλιστα είναι όλα αυτά να γίνονται στο όνομα της “ενωμένης ευρώπης”, της ΕΕ και του ευρώ ...Και στο βάθος, μην ξεχνιόμαστε, “πατήρ πάντων (ιμπεριαλιστικός) πόλεμος” ...
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ “ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ” ...
Οι άνεμοι της εξέγερσης αρχίζουν να φυσάνε σε όλον τον κόσμο. Αυθόρμητοι και αδιαμόρφωτοι προς το παρόν, αλλού περισσότερο αλλού λιγότερο πολιτικοποιημένοι, πάντως άγριοι και απρόβλεπτοι.
Από το Τότεναμ ως την Πουέδρα ντελ Σόλ, από το Σύνταγμα ως το Ουισκόνσιν, από την Τύνιδα ως το Τελ ΑΒιβ και το Σαντιάγκο οι λαοί αρχίζουν και ξαναφωνάζουν “ιστορία, ερχόμαστε”.
Γίνεται ευρύτερα κατανοητό για εκατοντάδες εκατομύρια εργαζόμενων και νεολαίων σε όλη τη γη ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός δεν αστειεύεται. Ή θα ανατραπεί, ή θα οδηγήσει στον αφανισμό τους λαούς και πιθανότατα ακόμα και ολόκληρο τον πλανήτη. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου σε όλον τον κόσμο κινδυνεύουν άμεσα να πεταχτούν στη λήθη και στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, εκτός βέβαια από “κολοσσιαίες” εγχώριες προσωπικότητες όπως ο Παπανδρέου, ο Παπαϊωάννου, ο Πάγκαλος κλπ. ΟιΟι τελευταίοι θα είναι χρήσιμοι σαν Χατζηαβάτηδες στις θερινές θεατρικές επιθεωρήσεις του μέλλοντος.

ΑΡΣΙ ιατρών 11-8-11