Είχε και κάτι άλλο, επίσης μοναδικό η Γαβριέλα Ουσάκοβα, η «πλανεύτρα των Αθηνών», όπως την αποκαλούσαν. Ήταν διάσημη για τα κάλλη της, όμως έγινε γνωστή και για το ήθος, τον χαρακτήρα και το φιλανθρωπικό της έργο, στοιχεία που έκαναν τους γείτονές της να την λατρέψουν μέχρι τέλους. Στον υπότιτλο της αυτοβιογραφίας της αναφέρεται η φράση: «... Έγινα πόρνη επειδή έτσι γεννήθηκα».
Όσοι την γνώρισαν καλά, μιλούσαν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη και απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, η θρυλική πόρνη εκμεταλλευόταν τις... στενές της επαφές με τις γερμανικές αρχές και αποκάλυπτε μυστικά τους σε στελέχη της Αντίστασης.
Όσοι την γνώρισαν καλά, μιλούσαν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη και απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, η θρυλική πόρνη εκμεταλλευόταν τις... στενές της επαφές με τις γερμανικές αρχές και αποκάλυπτε μυστικά τους σε στελέχη της Αντίστασης.
«Ο στρατηγός των Ναζί... », εκμυστηρεύθηκε ένας περίοικος της στην εφημερίδα το Έθνος το 1991, «...ερχόταν στον οίκο ανοχής και η γειτονιά πλημμύριζε Γερμανούς αξιωματούχους. Μόλις έφευγαν, η Γαβριέλα έβγαινε από το σπίτι κρατώντας τσάντες γεμάτες τρόφιμα, τις οποίες άφηνε στις πόρτες των γειτόνων της».
Η Γαβριέλα Ουσάκοβα γεννήθηκε από αριστοκρατική οικογένεια στη Ρωσία το 1916, σα σήμερα 6 Ιουνίου, και ήρθε στην Ελλάδα το 1929 μαζί με τους γονείς της. Πήγε σε σχολή για νταντάδες, αποφοίτησε από το Γαλλικό Ινστιτούτο, έμαθε 5 διαφορετικές ξένες γλώσσες και έγινε δασκάλα Γαλλικών.
«Δούλευε» πάντα χωρίς ''προστάτες'' και ''αγαπητικούς'' μέχρι το 1991, μέχρι τα 75 της (!) όταν βρήκε τραγικό θάνατο από στραγγαλισμό, προφανώς από δράστες που μπήκαν στο σπίτι της ως πελάτες.
http://www.apodytiriakias.gr/koinonika/2018/06/05/horis-ntavatzides-i-thruliki-gavriela.aspx
Γαβριέλλα Ουσάκοβα. Ένα όνομα, μια ιστορία. Πρόκειται για τη θρυλικότερη πόρνη της Αθήνας. Μια γυναίκα που είχε πελάτες από όλα τα υψηλά στρώματα της κοινωνίας. Πρωθυπουργοί, υπουργοί, βιομήχανοι, εφοπλιστές, καλλιτέχνες, μέχρι και εισαγγελείς εισέρχονταν στο «ναό» της, όπως χαρακτηριστικά ονόμαζε το σπίτι της. Κάθε άλλο, παρά κοινή, θα τη χαρακτήριζε κανείς. Υπήρξε φινετσάτη και πολύ μοιραία γυναίκα. Μάλιστα, ένας πελάτης της, που υπηρετούσε τη Δικαιοσύνη, υπήρξε τόσο μαγεμένος μαζί της και την πήγαινε στο θέατρο, στην όπερα, στο Zonar’s, επισημαίνοντας πως οι περισσότεροι πελάτες της προέρχονταν από«το ανφάν γκατέ της Αθήνας».
Πρώτα χρόνια
Το όνομα Γαβριέλλα είναι ένα Εβραϊκό όνομα που σημαίνει «ο Θεός είναι η δύναμή μου». Προέρχεται από τις λέξεις gabar+El και η πιο πιθανή ετυμολογία των λέξεων είναι η εξής: «να είσαι δυνατός και Θεός». Η δυναμική, λοιπόν, Γαβριέλλα Ουσάκοβα γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου του 1916 στη Ρωσία και ήρθε στην Ελλάδατο 1929.
Ο μπαμπάς είχε μαλώσει με τη μαμά άσχημα. Ήθελε να πάει στην Τραπεζούντα και η μαμά στη Ρουμανία. Έτσι πήρε τα πορτάλια του και ξεμπάρκαρε. Αργότερα, πέθανε στην Αμερική το 1962. Δεν τον ξαναείδα πια.– Από την αυτοβιογραφία της, «Έγινα ιερόδουλος διότι εγεννήθην έτσι».
Η Γαβριέλλα είχε και ένα αδερφάκι, το οποίο ήταν, μάλιστα, και νεογέννητο. Όμως, εκείνη είχε τεράστιο πρόβλημα μαζί του. Τον ζήλευε. Ούσα μικρή, δεν αντιλαμβανόταν τη σοβαρότητα των καταστάσεων. Χαρακτηριστικά, ανέφερε: «Ο μικρός, όμως, με απασχολούσε. Δεν τον αγαπούσα καθόλου..» Στις επόμενες σελίδες του βιβλίου μαθαίνουμε πως τον σκότωσε, όταν τσούλησε το καρότσι του πάνω σε μια μπανανόφλουδα, στα κατάστρωμα του πλοίου.
Όλος ο κόσμος τα ΄έβαλε με την απροσεξία του καθενός. Πετάν φλούδες κάτω; Χάθηκε η θάλασσα; Μόνο εγώ ήξευρα πως δεν ήταν ατύχημα και είχα τύψεις
συνειδήσεως πολύ καιρό.
Μετά από το τραγικό αυτό ταξίδι, έφτασε μαζί με τη μητέρα της στον Πειραιά. Εξελίχθηκε σε μια πολύ μορφωμένη γυναίκα. Πήγε σχολείο στις Καλόγριες, σπούδασε σε σχολή για νταντάδες, αποφοίτησε από το Γαλλικό Ινστιτούτο, έμαθε 5 διαφορετικές ξένες γλώσσες και έγινε δασκάλα Γαλλικών. Της άρεσαν, επίσης, οι δραστηριότητες καλλιτεχνικού περιεχομένου και πιο συγκεκριμένα, το θέατρο. Υπήρξε ένας πολύ δημιουργικός άνθρωπος. Έμαθε κοπτική ραπτική και παρέδιδε μαθήματα Γαλλικής. Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι καταγόταν από μια αριστοκρατική οικογένεια και είχε όλες τις ανέσεις. Πώς, όμως, οδηγήθηκε στο επάγγελμα της ιερόδουλης; Και γιατί;
Μια νέα ζωή
Μπορεί, λοιπόν, να ζούσε πλουσιοπάροχα και να είχε όλα όσα επιθυμούσε, κάτι, όμως, της έλειπε. Ένα κομμάτι του εαυτού της, που βαθιά μέσα της το γνώριζε και το αναζητούσε καιρό. Το κομμάτι του παζλ ήταν η ανεξαρτησία και η ελευθερία της.
Η Γαβριέλλα δεν έγινε πόρνη επειδή παραστράτησε στη ζωή της ή επειδή κάποιος την έσυρε στην αμαρτία. Η Γαβριέλα το «γούσταρε» αυτό που έκανε.
Κανένα απολύτως παράπονο δεν έχω, ούτε από την κοινωνία, ούτε από κανέναν, τι μου φταίει δηλαδή η κοινωνία; Aφού το ‘πάμε, από μικρή, πώς να το εξηγήσω, τον ήθελα τον άντρα, τον λιγουρευόμουνα. Όχι, όχι, δεν μετάνιωσα για τίποτε!Απόσπασμα από συνέντευξή της στο περιοδικό «Ένα», το 1990.
Έτσι, αγόρασε ένα οικόπεδο στην οδό Μάρκου Ευγενικού, το 1936, και δυο χρόνια αργότερα, κατάφερε να χτίσει μια πολυτελέστατη -για την εποχή εκείνη- πολυκατοικία. Και κάπως έτσι, απλά, άρχισαν οι μεγάλες περιπέτειές στη ζωή και τον έρωτα.
Κεφάλαιο άντρες
Στο βιβλίο της, φυσικά, έκανε λόγο για τους άντρες που πέρασαν από τη ζωή της, αλλά, και για τις επαγγελματικέςτης δραστηριότητες. Το γεγονός που την έκανε να διαφέρει και να ξεχωρίζει από την πληθώρα των γυναικών που υπήρχαν στο χώρο του αγοραίου έρωτα, ήταν κάτι πολύ απλό. Μα, συνάμα, και το πιο σημαντικό: προσέφερε στους άντρες στοργή και ζεστασιά. Στο «ναό» της έβρισκε κανείς παρηγοριά, αφού με τους πελάτες γινόταν φίλη, έπιανε συζήτηση και πολλοί της εκμυστηρεύονταν ακόμα και τα πιο προσωπικά τους προβλήματα. Επίσης, ποτέ δεν ήταν βιαστική, ποτέ δεν τους φόβιζε και ποτέ δεν τους μιλούσε άσχημα.
Τους περιποιόμουνα γιατί σεβόμουνα τα λεφτά που μου δίνανε. Το σπίτι μου δεν το βλέπανε σαν μπουρδέλο, αλλά σαν καταφύγιο παρηγοριάς.
Υπήρξε μια γυναίκα που αγαπούσε πολύ τους άνδρες. Ήθελε να τους μάθει και να τους ικανοποιεί, γι’αυτό και περνούσε αρκετό χρόνο με τον καθένα ξεχωριστά. Βέβαια, δεν επέτρεψε ποτέ στον εαυτό της να ερωτευτεί κάποιον από τους πελάτες της.
Κάτι άλλο, ακόμα πιο σημαντικό, ήταν ότι δεν έκανε διακρίσεις. Δεχόταν από βοσκούς, μέχρι πρόσωπα της υψηλής κοινωνίας και διατηρούσε, μάλιστα, ξεχωριστές τιμές για τον καθένα. Ήταν δίκαιος άνθρωπος. Άξιο αναφοράς, αποτελεί το ότι στο μήνυμα του τηλεφωνητή της, ανέφερε την κοστολόγηση των υπηρεσιών της,ανάλογα με την επαγγελματική και οικονομική κατάσταση του ενδιαφερόμενου.
«Στη Νεάπολη Εξαρχείων, η διεύθυνση Μάρκου Ευγενικού 14, δίπλα από την κολώνα της ΔΕΗ, η πόρτα με το λαμπάκι, χτυπήστε και θα σας ανοίξω».
Απόσπασμα του μηνύματος του τηλεφωνητή της.
Ο Άνθρωπος Γαβριέλλα
Σύμφωνα με μαρτυρίες των γειτόνων της, η Γαβριέλλα υπήρξε άνθρωπος με ήθος, με πολύ καλό χαρακτήρα. Είχε έντονο το αίσθημα της ενσυναίσθησης και βοηθούσε όσους την είχαν ανάγκη. Ήταν γνωστή για το φιλανθρωπικό της έργο και οι άνθρωποι που τη γνώριζαν καλά, μιλούν για μία γυναίκα βαθιά θρησκευόμενηκαι απολύτως ανεξάρτητη, που βοήθησε πάρα πολλά παιδιά να πάνε σχολείο και πλήρωνε τα ιατρικά έξοδα των φτωχών γειτόνων της. Πολύ πιθανόν, αυτό που την έστρεψε προς το Θεό, να ήταν ο φόνος του αδερφού της. Μετά από τη πράξη αυτή, ίσως ήθελε να εξιλεωθεί, καθώς είχε τύψεις συνειδήσεως.
Η Γαβριέλλα στην Κατοχή
Σύμφωνα με το Greek Reporter, κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, ο οίκος ανοχής της Ουσάκοβα γνώρισε μέρες ευημερίας, λόγω των συχνών επισκέψεων από Γερμανούς στρατιώτες και διοικητές. Η πλανεύτρα των Αθηνών, εκμεταλλευόταν τις… «στενές» της επαφές με τις ναζιστικές αρχές και αποκάλυπτε τα μυστικά τους στα μέλη της Αντίστασης. Παρείχε όποια πληροφορία αποσπούσε από τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς των Κατοχικών δυνάμεων για το καλό της πατρίδας. Γιατί έτσι ένιωθε την Ελλάδα. Πατρίδα της. Για τη συνεισφορά της αυτή, της δόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μια τιμητική πλακέτα. Η Γαβριέλλα, μάλιστα, ήταν η πρώτη ιερόδουλος που πέρασε το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου(!).
Η άγρια δολοφονία
Η θρυλικότερη πόρνη των Αθηνών συνέχισε να δουλεύει μέχρι και την τελευταία ημέρα της ζωής της. Ήταν 75 χρονών και συνέχιζε να έχει την πόρτα του ναού της ανοιχτή για όσους αναζητούσαν τη συντροφιά της. Είχε, μάλιστα, πελάτες που τους συντρόφευε πάνω από 30 χρόνια.
Ένα πρωινό, όμως, αυτό της Δευτέρας 26ης Αυγούστου του 1991, η «Μαντάμ Ορτάνς» των Αθηνών βρέθηκε δολοφονημένη στο σπίτι της, το οποίο ήταν άνω-κάτω και η ίδια νεκρή. Ο δράστης, ή οι δράστες, είχαν μπει στο σπίτι ως πελάτες. Την φίμωσαν, την έδεσαν, την έριξαν σ’ έναν καναπέ και την έπνιξαν μ’ ένα μαξιλάρι. Ήταν εύκολος στόχος, καθώς ήταν μια μεγάλη γυναίκα που ζούσε μόνη. Μέχρι σήμερα, η δολοφονία της παραμένει ανεξιχνίαστη. Στην τελευταία της κατοικία την συνόδευσε η οικογένεια της και μερικοί γείτονες της. Η περιουσία που άφησε πίσω της, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, ήταν τεράστια: 40 διαμερίσματα, καταθέσεις δεκάδων εκατομμυρίων δραχμών και δύο ή τρεις εξοχικές κατοικίες.Έργα, εμπνευσμένα από την προσωπικότητα της
Ο Κώστας Καλδάρας έγραψε ένα τραγούδι για αυτήν, το οποίο πρόλαβε, μάλιστα, να ακούσει. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η πράξη του αυτή, την χαροποίησε πάρα πολύ. Το τραγούδι έχει τίτλο «Γαβριέλλα» και περιέχεται στο δίσκο «Νυχτερινή Κυβέρνηση», που κυκλοφόρησε το 1988, σημειώνοντας αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Η ζωή της Γαβριέλλας ανέβηκε και στο θεατρικό σανίδι, σε δύο διαφορετικές παραστάσεις. Μία με την Πωλίνα Γκιωνάκη στον ομώνυμο ρόλο, στην παράσταση «Γαβριέλλα και Ζουζού, οι γαλαζοαίματες πόρνες των Αθηνών», σε σκηνοθεσία Στράτου Τζώρτζογλου. Και μια στο έργο «Γκάμπυ (Μείνατε ευαίσθητοι)», που βασίζεται στην αυτοβιογραφία της, σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή, με το ρόλο της Γαβριέλλας να υποδύονται σε διαφορετικές ηλικίες (και να αναδεικνύουν διαφορετικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς της) οι: Λίλα Μπακλέση, Γωγώ Μπρέμπου και Άγγελος Παπαδημητρίου.
Παρακάτω παρατίθεται το τραγούδι «Γαβριέλλα», του Κώστα Καλδάρα. Ερμηνεύει ο Κώστας Χατζημιχάλης. Β’ φωνή: Γιώργος Νταλάρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου