ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΠΑΙΔΙΑ...

Έχω την εντύπωση ότι με όλον αυτόν τον θόρυβο που δημιουργήθηκε περί της πιθανολογούμενης συνεργασίας μεταξύ Δελφάκη και Παυλή, περί του «ναυαγίου» αυτής, και περί του αν κάποιοι ήθελαν πολύ μια τέτοια συνεργασία, ή όχι, «βλέπουμε το δέντρο» και κινδυνεύουμε να «χάσουμε το δάσος».

Και στην συγκεκριμένη περίπτωση το «δέντρο» είναι το τι μπορεί να παίχτηκε στο παρασκήνιο, αν παίχτηκε και το «δάσος» δηλαδή η ουσία του πράγματος, βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ΠΑΣΟΚ, και λέγεται ΝΔ. Μια ΝΔ, που σε ότι αφορά τον Δήμο Τρίπολης εμφανίζεται ενωμένη και συσπειρωμένη γύρω από τον υποψήφιο Δήμαρχό της Γιάννη Σμυρνιώτη, εν αντιθέσει με το ΠΑΣΟΚ, που κατά τα ψέματα, δεν εμφανίζεται όπως το απαιτούν οι περιστάσεις, δηλαδή εξίσου ενωμένο, με ορατό τον κίνδυνο αυτή τη φορά «να πάει για βρούβες». Εξ’ άλλου, όπως έχουμε ξαναγράψει, όλες σχεδόν οι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει δείχνουν τον Σμυρνιώτη να «παίρνει κεφάλι», αφού είναι και ο μόνος υποψήφιος της Δεξιάς. Αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε και να καταδείξουμε και τίποτα παραπάνω. Είναι απολύτως φυσιολογικό, σε προεκλογική περίοδο, οι πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις των κομμάτων και των υποψηφίων, να πέφτουν σαν το χαλάζι στα δημοσιογραφικά γραφεία. Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι σε τέτοιες περιόδους, υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει παρασκήνιο και παραπολιτική. Κάποιες λοιπόν από αυτές τις πληροφορίες που χαρακτηρίζονται σαν παρασκηνιακές, καταγράφονται στον τύπο, χωρίς να υιοθετούνται, περιμένοντας είτε την επιβεβαίωσή τους, είτε την διάψευσή τους, χωρίς την παραμικρή πρόθεση να συκοφαντηθούν πρόσωπα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πρωταγωνιστούν στο προεκλογικό-πολιτικό-κομματικό σκηνικό. Σίγουρα η πολιτική, δεν είναι ένα εύκολο σπορ, από την στιγμή που άπαντες ακροβατούν πάνω σε τεντωμένο σχοινί, χωρίς κανένα δίχτυ προστασίας από κάτω. Υπό αυτές τις συνθήκες, η διάψευση πληροφοριών και γεγονότων από αυτούς που υποστηρίζουν πως «τα πράγματα δεν είναι έτσι» και η καταγραφή αυτής της διάψευσης είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος, ο οποίος θα βοηθήσει τον κάθε πολίτη-αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Ο ψύχραιμος διάλογος μέσα από το οποιοδήποτε Μέσο Ενημέρωσης, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Ωραία λοιπόν. Δεν έχουμε, και πως θα μπορούσαμε να έχουμε, κανέναν απολύτως λόγο να μη πιστέψουμε ότι με το που έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για κοινή κάθοδο Παυλή και Δελφάκη στις εκλογές, όλοι συμφώνησαν και πέταξαν από την χαρά τους. Ότι ουδείς αντέδρασε αρνητικά, και ότι όλοι χειροκρότησαν και ζητωκραύγασαν για μια τέτοια προοπτική. Αυτό που θέλουμε να ρωτήσουμε, είναι νομίζω εύλογο, και απολύτως λογικό. Είναι κάτι που θα μπορούσε να το ρωτήσει ο καθένας: Πως γίνεται, όλος ο «πράσινος» κόσμος, να συμφωνεί για ενωτική κάθοδο του ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές, και αυτό να μην πραγματοποιείται; Πώς γίνεται, άπαντες σχεδόν οι «πράσινοι» να προσυπογράφουν για συνεργασία από την πρώτη μάλιστα Κυριακή, και αυτό να ναυαγεί; Ποιο είναι αυτό το μεγάλο εμπόδιο, που εμποδίζει την ενωτική κάθοδό τους στις εκλογές και σε ποιο σημείο δεν τα βρίσκουν; Στο ποιος θα είναι ο επικεφαλής;

Ας υποθέσουμε και κάτι ακόμα. Ας υποθέσουμε πως γίνονταν ένα γκάλοπ, με μια και μοναδική ερώτηση, απευθυνόμενη σε Πασόκους ψηφοφόρους η οποία θα έλεγε: Θα θέλατε συνεργασία Παυλή και Δελφάκη από την πρώτη Κυριακή, ή από την δεύτερη;

Χρειάζεται να σας πω εγώ, το ποσοστό που θα έπαιρνε η πρώτη Κυριακή, και το ποσοστό που θα έπαιρνε η δεύτερη;

Και κάτι τελευταίο. Δεν είναι απόλυτα φυσιολογικό, και πάνω απ’ όλα δεν έχει δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, να ρωτάμε να μάθουμε γιατί δεν ευδοκίμησε η πρόταση συνεργασίας των δύο υποψήφιων Δημάρχων από την πρώτη Κυριακή;