Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Η δύναμη της τέχνης

Αποτελεί σαφή διαπίστωση, όχι μόνο για αυτούς που ασχολούνται με οποιαδήποτε μορφή τέχνης, αλλά και για τους ελαφρώς υποψιασμένους,  πως ο πολιτισμός, γενικά, αποτελεί ένα ασφαλές αντίδοτο στην σημερινή τοξική εποχή μας.
Το βλέπει κανείς  στα πρόσωπα όσων κινούνται στα θέατρα, στους κινηματογράφους, στις συναυλίες, αλλά και στις δημόσιες συζητήσεις «περί κρίσης», στις ποιητικές ή λογοτεχνικές βραδιές μετά μουσικής που ξεπηδούν αναπάντεχα. Το διαπιστώσαμε στην προχθεσινή παρουσίαση του βιβλίου «Αρκάδες» της κ. Βλασοπούλου – Καρύδη ,  θα το διασπιστώσουμε, σίγουρα,  στην αυριανή καλλιτεχνική εκδήλωση γλυπτικής, ζωγραφικής και χαρακτικής, της ΤΕΔΚΑ στο   Λεβίδι και αλλαχού. Σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις που ο κόσμος συρρέει ακατάπαυστα και γεμίζει τις αίθουσες, υπάρχει ένας παλμός που μετατρέπει την έξοδο σε υπαρξιακή ανάγκη, που αναζητάει στο λόγο ή στο καλλιτεχνικό δημιούργημα όχι τη διέξοδο αλλά τη σκέψη που θα συντροφεύσει τη βαθιά μελαγχολία, θα συμπληρώσει τις μισοτελειωμένες φράσεις, θα θερμάνει το βλέμμα.
Μπορεί να μοιάζει πολυτέλεια η χρηματοδότηση της Καλλιτεχνικής Πράξης ή του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου ή και των άλλων πνευματικών σωματείων της πόλης (βλ. Φιλοτεχνικός), τη στιγμή που τραμπαλίζεται πάνω από το κενό μια ολόκληρη χώρα. Όμως δεν είναι. Τούτο γιατί:
« Η τέχνη δεν είναι ούτε υπεκφυγή ούτε μονοπάτι ψευδαισθήσεων για λίγους και μυημένους ή για «πειραγμένους» και «αλλού ξημερωμένους». Μας βοηθάει να σταθούμε και να σκεφτούμε, ηθικά και πολιτικά. Μας βοηθάει να «διαβάσουμε» αλλιώς την πραγματικότητα, να έρθουμε αντιμέτωποι με το αδυσώπητο και το ανέφικτο. Να δούμε την αλήθεια κατάματα, να μη συμβιβαστούμε.
Σε αυτήν τη δομική κρίση, που δεν είναι μόνον ελληνική αλλά ευρωπαϊκή και παγκόσμια, δεν φθείρονται μόνον οι εξουσίες αλλά και οι λέξεις. «Τελειώνουν», δεν επαρκούν, φαντάζουν φτωχές και ελάχιστα επικοινωνιακές. Η τέχνη τους ξαναδίνει σχήμα και βάρος, προικίζει με νόημα το αδιαμόρφωτο. Γιατί, όταν τελειώνουν οι λέξεις, η βία αναλαμβάνει να εκφράσει το άναρθρο και στομωμένο, το σκοτεινό και κτηνώδες». Μ. Κατσουνάκη. Εφ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: