Σε δυναμική έξαρση βρίσκεται αυτές τις μέρες το θέμα των διοδίων. Οι συζητήσεις γι αυτό δίνουν και παίρνουν, μετά την εισβολή του στο προσκήνιο από τις αλλεπάλληλες αυξήσεις που οδηγούν σε ακραίες συμπεριφορές οδηγών, υπό την «ευλογία» κομματικών σχημάτων, με το κατέβασμα της μπάρας και τη ελεύθερη δίοδο των οχημάτων. Ήδη προαναγγέλλονται, για τις επόμενες μέρες, συστάσεις διαφόρων συντονιστικών επιτροπών κατά των διοδίων και στα μέρη μας.
Γι αυτό και ερωτήματα του τύπου, αν είναι ή όχι παράνομη η προείσπραξη των διοδίων, το σήκωμα της μπάρας, όπως και το αν υπάρχει ή όχι ανταποδοτικότητα στα λεφτά που εισπράττουν οι ιδιώτες για λογαριασμό, υποτίθεται, του κράτους, βασανίζουν και πολύ, μάλιστα, το αυτοκινούμενο κοινό. Και όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις χάνεται η κοινή λογική, επικρατεί η υπερβολή και το αυτονόητο είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Γιατί, άραγε, είναι καθωσπρεπισμός η αποδοχή κανόνων συνύπαρξης και συμβίωσης, η αποδοχή νόμων που ψηφίστηκαν από μια δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή και κίνηση «παλικαρίσια» κάθε παραβατικότητα; Γιατί η προστατευτική μπάρα θεωρείται αυθαιρεσία που πρέπει να γκρεμιστεί; Ποια ακριβώς «δίκαια» υπερασπίζονται οι διάφοροι φορείς όταν καταστρατηγούν τη βασική δημοκρατική αρχή που λέει ότι όποιος χρησιμοποιεί περισσότερο τον δρόμο πρέπει και να τον πληρώνει περισσότερο;
Ωραία, να μην πληρώνουμε διόδια, οπότε γιατί να πληρώνουμε και φόρους, γιατί νοσήλεια, και τόσα άλλα… γιατί. Μάλιστα αν προχωρήσουμε σε δημοψήφισμα για τα διόδια ή τους φόρους, είναι σίγουρο πως τα ποσοστά που θα προκύψουν θα είναι συντριπτικά υπέρ της κατάργησής τους. Τώρα πως θα υπάρξει κράτος σωστά δομημένο, με δρόμους και διάφορα έργα υποδομής, αυτό είναι άλλο θέμα.
Στην ανάγκη επαναπροσδιορισμού των εννοιών, που προκύπτει στην εποχή της κρίσης, θα πρέπει, κάποτε, να ξεκαθαρίσουμε πώς ορίζουμε τον λαϊκισμό, τι είναι εκείνο που τον διαχωρίζει από τον τσαμπουκά και πως διακρίνονται τα όρια ανάμεσα στο «δίκαιο τζάμπα» και τον ατομικισμό του «δεν πληρώνω γιατί έτσι γουστάρω». Για να μπορέσουμε να υπάρξουμε ως συντεταγμένη πολιτεία στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου