Η κρίση είναι δεδομένη. Τη ζούμε καθημερινά, μέσα στο πετσί μας. Συνεπώς, δεν ωφελούν οι γενικεύσεις, οι εξάρσεις οι υποκινούμενες από το θυμικό, η μελαγχολία. Ασφαλώς και απαιτείται συστράτευση για την συνολική αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος, καθώς και υπομονή σε μια περίοδο που έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Όμως, αυτά αφορούν το στάδιο της πολιτικής οικονομίας. Τι έπεται; Η τέχνη αποτελεί τη μέγιστη παρηγορία της δοκιμαζόμενης ψυχής μας, μα και βασικό πυλώνα της αναπτυξιακής δομής μιας νέας εποχής.
Η συγκροτημένη διαχείριση των οικονομικών του Δήμου, με φιλοσοφία που στηρίζεται στη διαφάνεια και σε βιώσιμα και δίκαια διοικητικά οργανογράμματα, η αξιοποίηση του προσωπικού και η συσπείρωση γύρω από ένα ανθρωποκεντρικό όραμα, καθώς και η σύσταση οργανισμού λειτουργίας του Μαλλιαροπούλειου θεάτρου, επιτρέπουν τη διήθηση των δράσεων του θεάτρου στο σώμα της κοινωνίας.
Με κεντρικό στόχο την προστασία του κοινωνικού ιστού, η Θεατρική Ομάδα Τρίπολης αλλά και άλλες ερασιτεχνικές προσπάθειες, όπως των δασκάλων, διαφόρων σχολικών μονάδων κλπ μπορούν, κατάλληλα βοηθούμενες, να ενεργοποιήσουν δράσεις χαμηλού κόστους στους χώρους ζωής και καθημερινότητας των πολιτών. Δωρεάν παραστάσεις στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στα ΚΑΠΗ, στις φυλακές, στα γηροκομεία. Χώροι δράσης για τους νέους, για τους Τσιγγάνους, για τους μετανάστες, μέριμνα για όλους. Αυτά είναι ικανά να συνθέσουν μια πολιτική πολιτιστικού ακτιβισμού, απαραίτητου στις συνθήκες της παρούσας κρίσης.
Είπαμε οι καιροί είναι κρίσιμοι. Στο χέρι μας είναι να μην επιτρέψουμε στην οικονομική βία να κακοποιήσει τις ψυχές μας και να μην ιδιωτεύσουμε. Είναι ανάγκη να κρατήσουμε αναμμένο το κεράκι της εφημερίας, της διαθεσιμότητας, της παρηγορητικής αλληλεγγύης. Η κρίση επαναπροσδιορίζει την ύπαρξή μας. Ας κρατήσουμε τα θετικά: το μέτρο και τη συλλογικότητα, που αποτελείται από μονάδες που θέλουν επιτέλους να ζήσουν, χωρίς φόβο, με τους άλλους, αλλά και με τον εαυτό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου