Ανάδειξη Μνημείου

Η πρόσφατη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο της αναβάθμισης του χώρου πέριξ του αγάλματος του Κολοκοτρώνη, που η εν εξελίξει ευρισκόμενη μελέτη εφαρμογής μάλλον υποβαθμίζει, παρά αναδεικνύει, επαναφέρει στο προσκήνιο τη στάση μας απέναντι στην ιστορία. Γιατί ο ανδριάντας του Γέρου του Μοριά, διαθέτει τη δική του συμβολική γλώσσα και αναδεικνύει  στο χώρο αυτό, με ηρεμία και απλότητα τη διαχρονική διάσταση του γεγονότος της ελληνικής επανάστασης  προτρέποντας  τον  επισκέπτη να αναστείλει τον βηματισμό του για να αναμνηστεί και να προβληματιστεί. 

Η φροντίδα, συνεπώς και η μέριμνα για τον περιβάλλοντα χώρο και την ανάδειξη του μνημείου, ανήκει στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο πρέπει πάση θυσία να σκεφθεί τρόπους ανάδειξης, φύλαξης  και σεβασμού του χώρου από βανδαλισμούς ακραίων και ανισόρροπων στοιχείων. Η πρόταση του  Πέτρου Καλτεζιώτη για οστεοφόρο, όπου θα φυλάσσονται και θα φωτίζονται κατάλληλα  τα οστά, που σήμερα βρίσκονται σε κρύπτη πίσω από το άγαλμα καθώς και η φρούρησή τους, τις νυχτερινές κυρίως ώρες, από ένστολους του στρατού ξηράς και της αεροπορίας, (πρόταση που έχει κατατεθεί από την ανά χείρας εφημερίδα  εδώ και πολλά χρόνια),  βρίσκει όλους σύμφωνους.  Και ικανοποιεί την πλειοψηφία της κοινής γνώμης που θέλει την Αρκαδική πρωτεύουσα να είναι ένα μείγμα ζώσας δράσης και στοχαστικής μνήμης. Ζώσας δράσης  σε τομείς της παραγωγικής δραστηριότητας και του εμπορίου και στοχαστικής μνήμης, καθώς μέσω αυτής επιτυγχάνεται η διαφύλαξη της συνοχής του έθνους .

Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, σαν μια μορφή τέχνης σε δημόσιο χώρο, που διαλέγεται ελεύθερα με την κοινωνία,  επιτρέπει την ανεμπόδιστη θέαση του φορτισμένου με συμβολισμούς και μνήμες μοναδικού δημόσιου χώρου. Γι αυτό και του αρμόζει ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα. Μην προσπεράσουμε αδιάφοροι την παραπάνω πρόταση.