Σε αναβρασμό

Μπορεί να  αποσύρθηκε ο "φακός του ενδιαφέροντος" από τις πλατείες της αγανάκτησης, να εξαφανίστηκαν οι μούντζες και οι διαδηλωτές να αποσύρθηκαν από την καθημερινή τηλεοπτική εικόνα, οι ποδηλάτες από την Τρίπολη να έφθασαν ως το Σύνταγμα και να εξετέλεσαν τον προορισμό τους, όμως τα πράγματα δεν  καταλάγιασαν για την πόλη μας και το νομό μας, γενικότερα,  όπως κάποιοι φαίνεται να νομίζουν.

Το πρόβλημα των βιομηχανικών αποβλήτων σε χώρους των ορυχείων του ΑΗΣ Μεγαλόπολης επανέρχεται οξύτερο από κάθε άλλη φορά, μιας και τώρα πρέπει να υλοποιηθούν κυβερνητικές αποφάσεις και ευρωπαϊκές δεσμεύσεις  

Μια  μπόρα δυναμικής αντίδρασης είναι προ των πυλών, καθώς  σύμπας ο πληθυσμός πλέον δεν αποδέχεται  την αναγκαιότητα του εξανδραποδισμού του με τέτοιες φονικές για την υγεία του  χωματερές γι αυτό και στέκεται με το όπλο παρά πόδας για παν ενδεχόμενο.

 Η εμπειρία άλλων χωρών που εφαρμόζουν την ταφή των βιομηχανικών αποβλήτων εδώ και δεκαετίες είναι δυστυχώς πικρή. Αφήνουμε κατά μέρος  τον κίνδυνο μεταφοράς υλικών από άλλες βιομηχανικές μονάδες ολόκληρης της χώρας,  με αποτέλεσμα η περιοχή της Μεγαλόπολης  να καταστεί μια μεγάλη χαβούζα υποδοχής τοξικών ουσιών, κάτι για το οποίο απαιτούνται καθαρές εξηγήσεις.

Η ήδη βεβαρημένη  ατμόσφαιρα από τα ρυπογόνα εργοστάσια της ΔΕΗ, αποκλείει κάθε σκέψη, πολλώ μάλλον  απόπειρα ενταφιασμού τοιούτων υλικών στο χώρο αυτό. Γι αυτό και οι αντιδράσεις των κατοίκων, αναγκαίες και επιβεβλημένες εκ των πραγμάτων, καθώς πρόκειται για την ίδια την ζωή τους, ανοίγουν μέτωπα με την κυβέρνηση, που δεν είναι εύκολο να καταλαγιάσουν.

Ας το σκεφθούν  καλά οι αρμόδιοι πριν τολμήσουν και ασελγήσουν ακόμα περισσότερο στο  διάτρητο από οικολογικά ανομήματα  σώμα της Μεγαλόπολης.  Ας το σκεφθούν καλύτερα οι πολιτικοί μας που  πιστεύουν  πως η  πρωτοφανούς μαζικότητας "άρνηση" γι' αυτούς που διαχειρίστηκαν πολιτικά το χθες και πιστεύουν στα σοβαρά ότι διαχειρίζονται το σήμερα, είναι παροδική. Γιατί αν το πιστεύουν σοβαρά, φίδι που τους έφαγε…