Όλοι συνυπεύθυνοι Είναι νωπά ακόμα τα λόγια όλων αυτών που ζήτησαν την ψήφο μας στις πρόσφατες εκλογές με σημαία «μια πόλη καθαρή»

Έξι μήνες πέρασαν από την ανάληψη των καθηκόντων της παρούσης δημοτικής αρχής. Έξι μήνες μεστοί υποσχέσεων και ελπίδων για κάτι καλύτερο σε αυτή την πόλη. Όμως, παρόλα αυτά, η κατάσταση στον τομέα της καθαριότητας δεν καλυτερεύει. Τουναντίον βαίνει επιδεινούμενη. Σε σημείο που να αναρωτιόμαστε, αν είναι εικόνα πόλης αυτή.  Αν είναι εικόνα Αρκαδικής  πρωτεύουσας. Γιατί, μάλλον με φαβέλα του Ρίο μοιάζει. Τίγκα στο σκουπίδι.  Όπου να κοιτάξεις βουνό από βρώμικο πλαστικό, σκισμένες σακούλες, σαπισμένα φρούτα, χαρτιά πάσης φύσεως εκκρίσεων, όλα τα ιζήματα του καταναλωτισμού μας στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στην πλατεία, δίπλα στο νοσοκομείο, δίπλα στο σχολείο, κάτω από τη μύτη μας, μπροστά στα μάτια μας, στροβιλίζονται στο πρώτο φύσημα του ανέμου, μέσα στην πλατεία Αρεως.  Και κανείς, μα κανείς να μην ντρέπεται.
Είναι νωπά ακόμα  τα λόγια όλων αυτών που ζήτησαν την ψήφο μας στις πρόσφατες εκλογές με σημαία «μια πόλη καθαρή» και ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη κάτι να πει, κάτι να κάνει. Ο Γιάννης Σμυρνιώτης, ως δήμαρχος, έχει ευθύνη να καθαρίσει την πόλη, ο  Δημήτρης Παυλής, ο Νίκος Δελφάκης, ο Κώστας Γεωργακόπουλος, ο Νικολάου, ο Βασίλης Γιόκαρης, ως αντιπολίτευση, έχουν και αυτοί αντίστοιχο μερίδιο ευθύνης, καθώς δεν πιέζουν όσο πρέπει από την πλευρά τους προς αυτήν την κατεύθυνση. Μάλλον λησμονούν ή παραβλέπουν πως, το αστικό περιβάλλον, όπου ζούμε,  δεν είναι μια αριστοκρατική υπόθεση, αλλά καθημερινό στοίχημα στο δρόμο, στα σοκάκια, στις πλατείες, παντού όπου κινούμαστε και δραστηριοποιούμαστε.

Από κοντά και οι δημοτικοί σύμβουλοι,  δεξιοί και αριστεροί, μπλε,  κόκκινοι και πράσινοι, δεν πρέπει να είναι φλύαροι μόνο την περίοδο των εκλογών, αλλά καθημερινά, καθώς  είναι συνυπεύθυνοι και για τα μικρά, όχι μόνο τα υψιπετή, συχνά κούφια ιδεολογήματα. Τελικά,  όλοι εμείς οι δημότες  έχουμε ευθύνη που καταντήσαμε τη ζωή μας απομεινάρι πλαστικής σακούλας, και την προσπερνάμε κάθε πρωί σαν να μην μας αφορά.

Πρωτοβουλίες πολιτών, ανέκδοτο που δεν βγάζει γέλιο. Η αγωνία για τα spreads μας μάρανε.....