Όσο κι αν ο σημερινός τεχνολογικός πολιτισμός συντονίζει τα βήματά του σε γιγαντιαία επιτεύγματα, που γίνονται παρελθόν, με γοργό ρυθμό, για ν' ακολουθήσουν άλλα, το δημοτικό τραγούδι θα συνεχίζει να ρίχνει τις φωτεινές του δέσμες στο μέλλον, που ο Έλληνας πρέπει να πορευτεί το δικό του δρόμο, της επιστροφής στις παραδόσεις του. Το δημοτικό μας τραγούδι είναι, αυτό καθ' αυτό, ένας θησαυρός αμύθητος που συντελεί στην Εθνική μας αυτογνωσία, και γι' αυτό οφείλουμε να τον διαφυλάξουμε και να τον παραδώσουμε στους νέους με την ευχή και την ελπίδα να τον διατηρήσουν αμείωτο.
Του χρωστάμε πολλά, γι αυτό και σύλλογοι ή μεμονωμένα άτομα δραστηριοποιούνται στην κατεύθυνση της διάσωσης και ανάδειξής του. Όπως ο δήμος Γορτυνίας, με την γιορτή στα Λαγκάδια, και στο γραφικό εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, στο οποίο κάθε χρόνο ζει ημέρες ανάτασης, καθώς ερασιτέχνες του αυθεντικού δημοτικού τραγουδιού, μικροί και μεγάλοι, καταθέτουν τον εαυτό τους στο βωμό της διατήρησης και ανάδειξης της παράδοσής μας.
Δεν είναι επαγγελματίες οι περισσότεροι, δεν τραγουδούν σε δημοτικά κέντρα ή σε πανηγύρια, για τη διασκέδαση μιας ορισμένης πελατείας. Τραγουδούν μόνο όπου πιστεύουν πως εξυπηρετούν τη διατήρηση και τη διάδοση του δημοτικού τραγουδιού, έτσι ατόφιο όπως έφτασε σε μας από την παράδοση. Και το διασώζουν από την κακοποίηση που υφίσταται από τσαρλατάνους του είδους, από τους ίδιους τους λαϊκούς μουσικούς ή από τους συνθέτες και τους ελαφρούς τραγουδιστές.
Γι αυτό και αξίζει η προσπάθεια αυτή να επαινεθεί και να βοηθηθεί ώστε να συνεχιστεί με κάθε τρόπο, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που διερχόμαστε. Δεν πρέπει να σβήσει ένας πολιτισμός που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας, και μέσω αυτού, του δημοτικού τραγουδιού, βρήκαν μια διέξοδο στις πνευματικές τους ανησυχίες, μπόρεσαν να εκφράσουν τον εσωτερικό τους κόσμο αβίαστα, χωρίς να περιορίζονται από καλλιτεχνικά σχήματα και πολιτικά δρώμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου