Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Ασυλία παρανομούντων

Πολλοί εκ των κατοίκων της πόλης, ιδίως αυτοί του κέντρου,  δεν επέστρεψαν με τις καλύτερες διαθέσεις. Και η αιτία είναι η συνεχής αδιαφορία κάποιων επιχειρηματιών αναψυχής και διασκέδασης, όσον αφορά την τήρηση των κανόνων της κοινής ησυχίας αλλά και της κατάληψης των πεζοδρομίων, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται  βάναυσα τις νυκτερινές, κυρίως, ώρες. Τότε που κατάκοποι από τη δουλειά της ημέρας αναζητούν την ησυχία και τη θαλπωρή του σπιτιού τους.  

Όπως επανειλημμένα έχουμε υπογραμμίσει, κάτι που δεν ανεχόμαστε, είναι να μας αντιμετωπίζει, η εκάστοτε πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου, ως βλάκες και μικρόνοες. Και εν προκειμένω να υπόσχονται πως θα αντιμετωπίσουν την εκτραχυνθείσα κατάσταση αυστηρότατα, επιβάλλοντας πρόστιμα και κλείνοντας καταστήματα. Εις μάτην όλα αυτά. Γιατί, εξακολουθούμε και σήμερα ακόμη, να πληρώνουμε όλοι οι νομοταγείς δημότες  την ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνώντων να στριμώξουν επιτέλους τους απείθαρχους επιχειρηματίες  και να τους υποχρεώσουν να εφαρμόσουν το νόμο και την τάξη. 
Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολη δουλειά. Όπως ξέρουμε ότι δεν γίνεται και καμία ιδιαίτερα σοβαρή προσπάθεια για να συνετιστούν. Τουλάχιστον, τόσο σοβαρή όσο επιβάλλεται για μια πόλη που σέβεται τον εαυτό της και κάποιους δημότες της, που κατοικούν σε κεντρικά της σημεία και βιώνουν μια εξοντωτική πια αναρχία, όσον αφορά το θόρυβο. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, εκείνο που προτείνουμε σαν τον ασφαλέστερο τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης είναι, πέρα από το κλείσιμο των καταστημάτων, σε περιπτώσεις υποτροπής, ως ο νόμος ορίζει και την ανάρτηση των ονομάτων τους σε ευκρινή σημεία του δημαρχείου. 
Στις μέρες μας έχει νομιμοποιηθεί και αποτελεί αποδεικτικό υλικό η παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Έχει αναγνωριστεί στο κράτος το δικαίωμα ν' ανοίγει τραπεζικούς λογαριασμούς και όπου να 'ναι μέχρι και οι λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες θα είναι δυνατό να ελέγχονται. Και παράλληλα η κυβέρνηση υποδεικνύει στους πολίτες να καταγγέλλουν περιπτώσεις φοροδιαφυγής που γνωρίζουν. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να μην καθιερωθεί και το έλασσον, που είναι η γνωστοποίηση των ονομάτων των παραβατών;
Γιατί -για να το πούμε  ωμά- να μη διασύρονται κοινωνικά όσοι συνειδητά εγκληματούν σε βάρος της υγείας των συμπολιτών μας; Είναι πιο μάγκες αυτοί;
Ξέρουμε  ότι υπάρχει το αντεπιχείρημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Μόνο που στην πράξη εκείνο που προστατεύεται είναι το "δικαίωμα" του κάθε τσαμπουκά να κάνει το δικό του. Κι αν και όταν τιμωρηθεί, μετά από πολλές παραβάσεις πληρώνει κάτι "ψιλά" και παραμένει "ευυπόληπτος πολίτης".


Δεν υπάρχουν σχόλια: