Απογοήτευση

Οι µαύρες τρύπες πολλαπλασιάζονται στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Είναι τα άδεια μαγαζιά στην οδό Εθνικής Αντίστασης, στην Καλαμών και στις καθέτους τους, για να μείνουμε µόνο εκεί. Το µάτι έλκεται αναγκαστικά από τη μαυρίλα του κενού, αλλά και από τη μαυρίλα των γκραφίτι _ µουντζούρες, ας το παραδεχθούμε, χωρίς ίχνος αισθητικής και ευαισθησίας. Αφίσες, κολλημένες η μία πάνω στην άλλη πάνω σε κολώνες στα πιο κεντρικά σημεία της πόλης,  ιδίως στην πλατεία Πετρινού, δίπλα  στα κηδειόσημα, με φρικαλέους συνειρμούς. Δεν υπάρχουν απρόσβλητες περιοχές.
Ακόμη και στον πεζόδρομο του Προφήτη Ηλία, όπως και στον απέναντι του Τουριστικού, όπου το 9^ο δημοτικό σχολείο, αλλά και στη διασταύρωση Παπαρηγοπούλου και Τάσου Σεχιώτη, λίγα μέτρα από την πλατεία Αρεως, όπου το έρεβος βασιλεύει και  η οσμή των ούρων κυριαρχεί. Είναι η αποφορά της καταρρέουσας πόλης. 
Το ανακαινισμένο κτήριο του Μαλλιαροπουλείου Θεάτρου, έπειτα από μια ανάπαυλα ηρεμίας μετά την ανακαίνισή του, άρχισε να δέχεται εξωτερικά τις «καλλιτεχνικές» παρεμβάσεις των παντός είδους γκραφίστας και εναγώνια αναζητεί την εγκατάσταση του εργολάβου  για την ανάπλαση  της πλατείας Πετρινού.
Το σιντριβάνι της πλατείας Αγίου Βασιλείου σε καθημερινή κινητικότητα, είναι πήχτρα στη γλίτσα και στη βρώμα, ασορτί με την κατάστικτη   από τις τσίχλες  πλατεία, που χρόνια τώρα έχουν γίνει «ένα» με αυτήν. Είναι ένα μάθημα αισθητικής για κάποιους που ήθελαν την πλατεία Αρεως να καλύπτεται με κάτασπρα μάρμαρα. 
Όλοι ψιθυρίζουν ότι η πόλη έχει ανάγκη από αστυνόμευση, ότι τώρα δεν αστυνομεύεται, ότι είναι εγκαταλελειμμένη στο έλεος του οποιουδήποτε. Δεν τολμούν όμως να το πουν δυνατά από τον κίνδυνο µη κατηγορηθούν ως αντιδραστικοί. Η δημοτική αστυνομία είναι άτολμη, με ελάχιστο προσωπικό, περιορίζεται στα εντός του ωραρίου καθήκοντά της.
Εκείνο που είναι όμως ανησυχητικό είναι η παθητικότητα των Τριπολιτών. Δεν διαμαρτύρονται για το κατάντημα της πόλης _ και όποιοι διαμαρτύρονται για τα ντεσιμπέλ κάποιων κεντρικών επιχειρήσεων, διαμαρτύρονται στου κουφού την πόρτα _  δεν αυτοοργανώνονται για να υπερασπίσουν τον δρόμο τους, τη γειτονιά τους. Μας έχουν λείψει οι Τριπολίστας και οι ποδηλάτες της Τετάρτης. Χρειαζόμαστε  περισσότερες τέτοιες κινήσεις, περισσότερους Τριπολίστας. Η πόλη έχει διάρκεια. Δεν μπορεί να αφεθεί στην οργή και στον θυμό της στιγμής.