ΗΧΟΡΡΥΠΑΝΣΗ

και πώς ελέγχεται...

Ζεστό το βράδυ, γεμάτος ο πεζόδρομος από νεολαία, κατάμεστα τα εκεί καφέ και μπαρ. Η μουσική, οι μουσικές ακριβέστερα, να... τρυπά ακουστικά τύμπανα, αλλά αφού έτσι την... νιώθουν και την θέλουν(;) οι νέοι μας...

Την... συνήθισε η πόλη την ηχορρύπανση-δεν θα σας μιλήσω γι’ αυτή. Θα περιγράψω το πώς... ελέγχεται.

Ώρα 00.15, λοιπόν, και το περιπολικό της Αστυνομίας εμφανίζεται στην Ι.Β’. (Εντάξει! Εθνικής Αντίστασης, τώρα), τα ντεσιμπέλ στο... ύψος τους, το περιπολικό διασχίζει αργά-αργά, μα... πολύ αργά, την οδό, περνάει μέσα από τα δύο τμήματα του περιβόητου πεζόδρομου, τα αστυνομικά όργανα δέχονται πλούσια τα ντεσιμπέλ, το όχημα παρκάρει έμπροσθεν της Δημαρχίας. Και πάλι αργά-αργά, μα... πολύ αργά, οι δύο νεαροί αστυνομικοί βγαίνουν από το περιπολικό, στα χέρια το... ντεσιμπελόμετρο(;), περνούν έμπροσθεν του ναΐσκου της Αγίας Παρασκευής, συνεχίζουν αργά-αργά, μα... πολύ αργά, προς τον δρόμο της ουρανομήκους μουσικής.

Θαύμα, θαύμα! Με το που φτάνουν εκεί τα όργανα με το όργανο, τα μουσικά όργανα παίζουν απαλά, ίσα που ακούγονται, χαϊδεύουν τα αφτιά! Διασχίζουν ένθεν κι ένθεν τον πεζόδρομο οι αστυνομικοί, μηδέν... ηχορρύπανση, αποχωρούν ταχέως τώρα.

Πώς, ξαφνικά, έπεσαν οι εντάσεις... παραμένει ανεξήγητο. Ίσως έκανε το θαύμα της η Αγία Παρασκευή!

Α, ναι..., μόλις έφυγαν τα όργανα, τα μουσικά όργανα ανέβηκαν και πάλι στο ύψος τους. Περίεργα πράμματα! Πάλι στην Αγία Παρασκευή η σκέψη!

Μπορεί κανείς σας, αγαπητοί αναγνώστες, να δώσει καμιά εξήγηση;