Ένας από τους βασικούς στόχους του Πανεπιστημίου, είναι η δημιουργία νέας γνώσης μέσω της υψηλής επιστημονικής Έρευνας. Και στον τομέα αυτό το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου έχει να δείξει αρκετή δραστηριότητα, όπως καθίσταται φανερό από την μικρή ερευνητική επετηρίδα του, όπου παρουσιάζει σημαντικό ερευνητικό έργο, που κάνει αξιοσημείωτη την παρουσία του, με πρωτότυπες δημοσιεύσεις του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού του.
Πολύ ορθά λοιπόν υποστήριξε στα προ ημερών εγκαίνια του νέου κτηρίου της σχολής Οικονομίας και Επιστημών Διοίκησης ο Πρύτανης κ. Παπαθεοδώρου ότι το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου «συνιστά μια σημαντική επένδυση στη γνώση και υπηρετεί τη δημόσια παιδεία με όρους ποιότητας και αξιοπιστίας», που χρειάζεται στήριξη από όλους. Ιδίως σήμερα, που κάνει τα πρώτα του βήματα ως αυτοδύναμη πανεπιστημιακή οντότητα, με πρυτανεία και πρυτανικό συμβούλιο, μέσα σε μια οικονομική συγκυρία που κάθε άλλο παρά ευνοεί την ανάπτυξή του.
Γι αυτό και ξενίζουν οι επιθέσεις κατά του Πρύτανη που εκτοξεύτηκαν προχθές αλλά και οι πολιτικές έριδες που παραπέμπουν σε πολιτική κουλτούρα άλλων εποχών. Όταν με μαθηματική ακρίβεια έχει αποδειχθεί πως οσάκις στο παρελθόν ο δημόσιος βίος αγκυλώθηκε γύρω από τέτοιου είδους ρητορικές, εξελίχθηκε περισσότερο σε προσωπική βεντέτα παρά σε πολιτική αναμέτρηση. Είναι το χειρότερο στο οποίο μπορεί να εμπλακεί αυτή η στιγμή το Πανεπιστήμιο για να οδηγηθεί στην καταστροφή. Το ποιος συνέβαλε περισσότερο στην υλοποίηση του, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη. Όλοι μαζί κι ο καθένας χωριστά από το μετερίζι του και στο μέτρο του δυνατού, με δράσεις και ενέργειες που δεν χρειάζεται να μπουν σε ζυγαριά για να μετρηθεί η συμμετοχή του καθενός. Εκτός και αν κάποιοι επιμένουν, ντε και καλά, να φθάσουμε στο σημείο αυτό. Όμως να είναι βέβαιοι πως μάλλον θα απογοητευτούν από τις μετρήσεις. Γιατί πρώτος και με διαφορά θα αναδειχθεί ο Νικήτας ο Μπέτσας και όχι αυτοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου