Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

ΕΚΕΙ ΣΤΗ Ν.Δ.

πάλι, εκεί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που (υποτίθεται ότι) αποτελεί την εναλλακτική λύση και πρόταση διακυβέρνησης και αγωνία για την πορεία της χώρας και έχει και πρόγραμμα που θα μηδενίσει το έλλειμμα εντός 18 μηνών και έχει το άλλο «μείγμα πολιτικής», στη Ρηγίλλης, λοιπόν,... μαδάνε την μαργαρίτα: ποιος ή ποια φεύγει αυτή την εβδομάδα;

Καημός κι αυτός... Κι έχουν απέναντί τους την Σειρήνα την πεντάμορφη και πειστική που... έλκει τα παληκάρια. Πατροπαράδοτη τέχνη... Και τα παληκάρια φωνάζουν «Ζήτω η ελευθερία» και την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, μιλώντας κιόλας για αξίες και ελεύθερη βούληση και αρχές... Αν τουλάχιστον ήσαν ειλικρινείς, ντόμπροι... Αν παρέδιδαν την έδρα (την βουλευτική την ζηλευτή) στο κόμμα με το οποίο την κέρδισαν, όπως έκανε ο (πολυλογάς μεν αλλά αντρίκιος στη συγκεκριμένη περίπτωση) Δημ. Μανώλης... Τότε θα μπορούσε κανείς να τους πάρει στα σοβαρά.
Και στο μεταξύ οι περιστάσεις απαιτούν σοβαρούς πολιτικούς, σοβαρότερα κόμματα, κοινή προσπάθεια για την σωτηρία της πατρίδας και όχι μιας πολιτικής καριέρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: