Πολλές φορές αναρωτιέται η στήλη τι θα μπορούσε ένας δημοσιογράφος να γράψει τούτες τις μέρες, όταν, ενώ κατά τη διάρκεια του χρόνου, έχει ταυτιστεί με τη δυσάρεστη είδηση, σκορπίζοντας το φόβο, ξαφνικά σήμερα καλείται να εισέλθει στον κόσμο της ουτοπίας, να αποδεχτεί την ωραιότητα της γιορτής. Να αποποιηθεί το ξοφλημένο χρηστικό μοντέλο. Να θυμίζει αίφνης ναυαγό που βρήκε στο πουθενά του ωκεανού μια σανίδα σωτηρίας και γαντζώθηκε πάνω της.
Αυτές τις μέρες σανίδα σωτηρίας θα μπορούσαν να γίνουν οι νεοεκλεγέντες δήμαρχοι που ορκίζονται στις έδρες των δήμων τους. Όλα αυτά τα άτομα ή τουλάχιστον τα περισσότερα, που κόντρα στα χρίσματα των κομμάτων και στην ετσιθελική επιβολή τους από σπιθαμιαίους κομματικούς ηγετίσκους, κατόρθωσαν άθλημα μέγα. Να εκλεγούν και να φέρουν άνεμο αισιοδοξίας στο τοπικό δημοτικό γίγνεσθαι. Σε αυτούς έχουμε εναποθέσει την όποια ελπίδα μας για την ανόρθωση της πεπτωκυίας εικόνας των δήμων μας, των οποίων οι δημόσιοι χώροι εμφανίζουν εικόνα εξαθλίωσης. Έργο καθόλου εύκολο, αν σκεφθεί κανείς πως θα έχουν επί πλέον να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους που ασφαλώς δεν θα μπορούν να «χωνέψουν» εύκολα την ήττα τους, όσος καιρός κι αν περάσει, όλοι αυτοί που ενώ συμφωνούσαν στις δυσκολίες και στο οδυνηρό κόστος επίλυσης των προβλημάτων, τελικά το παρέκαμπταν αποφασιστικά χώνοντάς το στο συρτάρι.
Με τους νέους στο τιμόνι αισιοδοξούμε ότι οι δήμοι θα σοβαρευτούν, θα πασχίσουν να οργανωθούν, θα μάθουν να λογοδοτούν στους δημότες, να δίνουν αριθμούς και στοιχεία. Ώστε τελικά κάτι να αλλάξει και να μας απαλλάξει από τη μιζέρια.
Η πάλη απαισιοδοξίας κι ελπίδας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται στο μέλλον. Πολλά, πυκνά κι ασφυκτικά τα μαύρα σύννεφα. Στο βάθος όμως, αν θέλουμε, μπορούμε να διακρίνουμε κάποιες ασημένιες πινελιές. Μας τις δίνουν οι νεοεκλεγέντες δήμαρχοι στο σύνολό τους. Καλή δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου