, λοιπόν, από την στιγμή που (μας τα είπανε... και) ξεμπερδέψαμε με τους Στρος Καν και Μπαρόζο και Όλι Ρεν, νομοσχέδια που τάχιστα θα γίνουν νόμοι του κράτους και οι εργαζόμενοι-και στον ιδιωτικό τώρα και στον δημόσιο τομέα-και οι συνταξιούχοι άδουν μαζί και ομού και αντάμα και απολύτως συγχρονισμένοι το αθάνατο λαϊκό: «Ο χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά...»-όπου «χάρος», κατά περίπτωση, ο Λοβέρδος, η Κατσέλη, ο ημέτερος Ρέππας (Γι’ αυτόν οι των ΔΕΚΟ, συνεπικουρούμενοι από φορτηγατζήδες, νταλικέρηδες και λοιπούς ντελμπεντέρηδες, άδουν εναλλάξ και την γνωστή επιτυχία «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου, μου το ‘κλεισες το σπίτι μου»),
η Αννούλα του χιονιά και του Δια Βίου Μάθησης (αμέ!) και προπαντός, προπαντός να λέμε, ο Παπακωνσταντίνου ο Γιώργος, βέβαια, ο Γιώργος, ναι, όχι, δηλαδή ναι και ο άλλος Γιώργος, ο μεγάλος καλέ, για τον οποίο Γιώργο τραγουδούν στεντορεία τη φωνή και το παλιό «όπου Γιώργος και μάλαμααααα...».Μη δυνάμενοι δε, οι ανωτέρω, να αρνηθούν ότι, ειδικά οι περί την εργασίαν ρυθμίσεις, είναι ολίγον τι... στριμόκωλες (για τους εργαζόμενους-όχι για τα αφεντικά, όοοχι), καλούν τα συνδικάτα και τους συνδικαλιστές να είναι... αγωνιστικοί απέναντι στους εργοδότες! Μάλιστα... Αφού απαξίωσαν συνδικαλιστές και συνδικαλιστικό κίνημα, το καλούν τώρα να βγάλει τα κάστανα τα δόλια (νίτικα) από την φωτιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου