Από τις πολλές και διάφορες (ηλεκτρονικές) ευχές που πήραμε με αφορμή τις εορτάσιμες ημέρες (και για τις οποίες ευχές θερμά ευχαριστούμε φίλες και φίλους) αντιγράφω και δημοσιοποιώ την, παραπάνω, έμμετρη ευχή του (φως φανάρι-διαθέτει... ποιητική φλέβα) Τάσου Παπαζαχαρία, παλιού συνδικαλιστή, τ. επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Τρίπολη-ανθρώπινη πόλη» και πάντοτε ενεργού πολίτη. Μου αρέσει η ευχή διότι είναι αγωνιστική και αποπνέει προοπτική και ελπίδα.
Σίγουρα η δημιουργία ελπίδας είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας μέσα στις σημερινές, ζοφέρες έως καταθλιπτικές, συνθήκες. Η κοινωνία πρέπει να πειστεί ότι οι θυσίες που κάνει σήμερα δεν θα πάνε στράφι, μια καλύτερη ημέρα θα ξημερώσει οπωσδήποτε. Η χαρά και το χαμόγελο θα ξανάρθουν σ’ αυτόν τον τόπο, η χώρα θα πάρει και πάλι τα πάνω της, το τραγούδι της νίκης και της αισιοδοξίας θ’ αντιλαλήσει απ’ άκρου σε άκρον, τα παιδιά μας δεν πρέπει να φοβούνται για το μέλλον τους. Όλα αυτά όμως θα έρθουν όχι ουρανοκατέβατα, όχι από εταίρους και εταίρες, αλλά με τον αγώνα μας, όπως επισημαίνει και ο Τ.Π.
Ναι, έχουμε διεξαγάγει και έχουμε κερδίσει δυσκολότερους αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου