Δεν θα σταθούμε σε λέξεις επίκαιρες, φορτισμένες, έστω, με τα αδιέξοδα των ημερών, όπως «πτώχευση», μειώσεις μισθών, υποβάθμιση της οικονομίας και «οίκοι αξιολόγησης». Επανερχόμαστε σε λέξεις συνήθεις, «τετριμμένες» από τη συνεχή τους χρήση καθ όλη τη διάρκεια του έτους, όπως καθαριότητα και σεβασμός στο αστικό περιβάλλον, προσπαθώντας να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.
Στεκόμαστε σε μια εικόνα των ημερών, που αποτελεί καθημερινότητα και γι αυτό την προσπερνάμε αδιάφοροι. Στους κεντρικότερους δρόμους της πόλης μας συνεργεία αφισοκολλητών νεολαίων, με πινέλα και κόλλα «καδράρουν» σε κολώνες πολυκατοικιών ή σε μαρμάρινες προσόψεις κτηρίων, έντυπα ή φωτοτυπημένα κείμενα για διάφορες εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν. Από κοντά και ο δήμος Τρίπολης, υπό την αιγίδα του οποίου τελούν τα πολιτιστικά δρώμενα στο θέατρο του Αγιώργη, γεμίζει με διαφημιστικά σποτς, σε μεγάλη έκταση, φωτιστικούς στύλους της πόλης, πολλά εκ των οποίων στο δυνατό φύσημα του ανέμου ή στο ελαφρύ τράβηγμα από τον όποιο παρατυχόντα, αποκολλώνται και ρυπαίνουν σημαντικά τον αστικό μας χώρο.
Και προσπαθούμε να εισχωρήσουμε στο βάθος των πραγμάτων και της ψυχολογίας, αφ ενός αυτών των παιδιών, που ο κομματικός τους χώρος μάχεται σθεναρά για καθαρό περιβάλλον, για ανακύκλωση στην πηγή, για μια πόλη καθαρή χωρίς σκουπίδια, αλλά και των υπευθύνων της δημαρχίας αφ ετέρου που κατακλύζουν κάθε σημείο των κεντρικών οδών με αντιαισθητική χαρτούρα, όταν κάλλιστα μπορούσαν σε επιλεγμένα σημεία της πόλης να κάνουν κάλλιστα της δουλειά τους, χωρίς καμιά οπτική ρύπανση. Και δεν βρίσκουμε εξήγηση. Γιατί, απλούστατα, λογική εξήγηση δεν υπάρχει.
Κατόπιν τούτου το ερώτημα που τίθεται είναι προς τι αυτή η έμπρακτη απαξίωση της αισθητικής της πόλης; Ποιος θα μας απαλλάξει από την ασχήμια της αφισορύπανσης, που αμιλλάται εκείνη των graffiti σε καθαρούς τοίχους νεόδμητων πολυκατοικιών; Μήπως φθάσαμε στο σημείο να ισχυριστούμε ότι σκοπός αγιάζει τα μέσα; Αραγε για μια τέτοια πόλη αγωνιζόμαστε, μια τέτοια πόλη μας αξίζει, σύμβολο της μοίρας μας και του δικού μας πολυσήμαντου και πολυκύμαντου τόπου;
Ε΄, όχι! Δεν το νομίζουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου