Για μια ακόμη φορά η Αρκαδία δοκιμάστηκε από την πύρινη λαίλαπα. Και για μια ακόμη φορά οι παθόντες δοκιμάστηκαν επώδυνα και τραυματικά.
Πρώτα και κύρια από την ίδια την καταστροφή, αφού μέσα σε λίγες ώρας είδαν τις περιουσίες τους, σπίτια, γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, αλλά και μικρές επιχειρήσεις να γίνονται στάχτη και να εξαφανίζονται.
Εξ ου και το άγχος για την επιούσα. Εξ ου και οι δεήσεις στον Ύψιστο για τη σωτηρία τους.
Δεύτερο, εξίσου σοβαρό, είναι πως, πέρα από τη μανία της φωτιάς και την εξ αυτής αγωνία και το φόβο που τους είχε κυριεύσει από τον όλεθρο που έβλεπαν να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους, ταχύτατα «πλάκωσαν» και οι βουλευτές, οι πολιτευτές, ο περιφερειάρχης και άλλα επίσημα πρόσωπα εν είδει παρέλασης στον τόπο της καταστροφής. Για να κάνουν τι, άραγε; Να συντονίσουν στο έργο, λέει, της πυρόσβεσης.
Από πότε, άραγε, απέκτησαν αυτή την ιδιότητα; Πότε έγιναν οι «ειδικοί» και «γνώστες» του αντικειμένου, ώστε να υποκαθιστούν τους επαγγελματίες πυροσβέστες; Είπαν ή έκαναν κάτι διαφορετικό από αυτό που είπαν ή έκαναν οι προηγούμενοι σε ανάλογες περιπτώσεις; Όχι βέβαια. Ούτε βοήθησαν στο ελάχιστο το έργο της πυρόσβεσης, ή τους πυροσβέστες που έτρεχαν και δεν πρόφταιναν. Μήπως μπόρεσαν να απαλύνουν τον πόνο των συμπολιτών τους; Δεν νομίζουμε. Τότε για ποιον λόγο έκαναν αυτή την περατζάδα; Μα ασφαλώς πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι ψηφοθηρίας πάνω στα αποκαίδια. Για την εκμετάλλευση του πόνου. Το «τρομπάρισμα» των ελπίδων όπως προσφυώς ελέχθη.
Όμως οι πληγέντες το γνωρίζουν αυτό. Δεν είναι ανόητοι, όσο και αν το νομίζουν οι πολιτικοί μας. Γι αυτό και ξεχειλίζουν από οργή για την εγκατάλειψη της υπαίθρου και την απουσία προληπτικών μέσων και ταχείας δράσης σε περίπτωση πυρκαγιών. Δυστυχώς οι πυρκαγιές ων προηγούμενων χρόνων δεν τους δίδαξαν τίποτε. Αυτοί το βιολί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου