Να τεθεί υψηλός στόχος

Αρχή με τα λιγότερα δύσκολα είναι η ανάπλαση της Πλατείας Πετρινού, που μπαίνει στα σκαριά, μετά την κατακύρωση της δημοπρασίας στο μειοδότη. Ουδείς θέλει να υποτιμήσει το έργο ή την προσπάθεια, που την εποχή αυτή έχει τον χαρακτήρα της ψυχολογικής υποστήριξης του πληθυσμού. Αλλά δεν μπορεί να μη σκεφθεί ότι το έργο έρχεται από την προηγούμενη δημοτική τετραετία και, αν και απλό και σημαντικό, δεν είναι παρά μία «ένεση».

Τις θέλουμε, βέβαια, και αυτές τις «ενέσεις» που βελτιώνουν την Τρίπολη, αλλά η ερώτηση που έρχεται στα χείλη είναι σημαντική και έχει να κάνει με το πότε θα δούμε τις λύσεις – σοκ που χρειάζεται η Αρκαδική πρωτεύουσα.
  Δεν είναι καιρός για τέτοια, λένε ορισμένοι που σκέφτονται ότι πρέπει να περάσουν χρόνια, να βγούμε από την ύφεση, για να ξαναμιλήσουμε για την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος. Αυτό ισχύει αν σκεφτόμαστε ότι όλα αυτά θα έρθουν σαν «μάνα εξ ουρανού». Δεκαετίες τώρα έχουμε γίνει μάρτυρες της αναποτελεσματικής διαχείρισης του αστικού χώρου από αδύναμους και ανίκανους διαχειριστές των κοινών της πόλης. Με την εξαίρεση ελαχίστων έργων (όπως του Μαλλιαροπουλείου κλπ), σχεδόν το σύνολο των όποιων  παρεμβάσεων έχει αποτολμηθεί, είναι θνησιγενές και έχει αποτύχει. Ακόμη και όσα ξεκίνησαν με τις καλύτερες των προθέσεων, έχουν αποτύχει, γιατί δεν υποστηρίχτηκαν κεντρικά και εγκαταλείφθηκαν συν τω χρόνω… Πάρτε παράδειγμα το Πνευματικό Κέντρο, που τριάντα χρόνια και δεν έχει παραληφθεί επίσημα από το Δήμο.
Ποιος φταίει γι αυτό; Δυστυχώς, αυτοί που κρατούν τις τύχες της πόλης στα χέρια τους, της αντιπολίτευσης συμπεριλαμβανομένης, και εξαγγέλλουν κάθε τόσο, ιδίως σε προεκλογικές περιόδους,  σχέδια  για το μέλλον της Τρίπολης. Αλλά όταν αναλαμβάνουν τα ηνία της πόλης, αδιαφορούν…  Η ανάπλαση της πλατείας Πετρινού δεν είναι η άμεση προτεραιότητα της Τρίπολης. Παρόλα αυτά πρέπει να γίνει. Από  εκεί και πέρα  επείγει να τεθεί ένας υψηλός στόχος. Η πόλη έχει βουλιάξει και τουριστικά και λειτουργικά. Δεν σώζεται με μερικά ακόμη μέτρα κυβόλιθους. Θέλει το μαχαίρι στο κόκαλο. Οι εποχές άλλαξαν.