Η παρούσα στήλη είναι η τελευταία που θα αγνοήσει την άγρια δημοσιονομική πραγματικότητα, την απειλή από το χρέος και τα ελλείμματα και την απαράγραπτη ευθύνη γι αυτά. Αξεπέραστη προτεραιότητα, το νοικοκύρεμα της οικονομίας, έστω και με το βρόγχο που μας έχει περισφίξει το ΔΝΤ. Όμως είμαστε πρώτοι στη διαμαρτυρία για την ασφυξία του πανεπιστημίου μας. Κανείς δεν μπορεί να αναζητήσει δικαιολογίες ότι στήθηκε απερίσκεπτα και αδικαιολόγητα στις πέντε πόλεις – πρωτεύουσες των νομών της Περιφέρειάς μας. Η δημιουργία του είναι αυτή τη στιγμή δεδομένη και κάποιες από τις σχολές του, όπως εκείνες της Τρίπολης, έχουν εδραιωθεί στο πανεπιστημιακό γίγνεσθαι του τόπου μας. Γι αυτό και η Πολιτεία οφείλει να το συντηρεί και να σχεδιάσει την ανάπτυξή του. Γι αυτό και δεν δεχόμαστε την υποχρηματοδότησή του, την έλλειψη ικανού επιστημονικού προσωπικού, την έλλειψη βιβλιοθηκών, την απουσία φοιτητικής μέριμνας στον τομέα της σίτισης μέσω εστιών και πολλά άλλα.
Αυτό ακυρώνει κάθε πολιτική, σχεδιασμό και υπόσχεση για την ανάπτυξη της περιοχής μερικά και του τόπου συνολικότερα. Θα συνιστούσε διάψευση της πολιτικής για σύγκλιση. Και όλων εκείνων με τα οποία μας σφυροκοπούσαν, μας ενοχοποιούσαν και μας δελέαζαν επί χρόνια, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, και το αντίστροφο.
Το πανεπιστήμιό μας είναι πλούσιο σε υποσχέσεις και γυμνό από έργα. Χωρίς μακροχρόνιο σχεδιασμό, ελλείψει οικονομικών πόρων, χωρίς καν αναζήτηση κάποιας στοιχειώδους ταύτισης της έρευνας με την τοπική οικονομία ή τη δυνατότητα νέων προοπτικών για κοινωνική πρόοδο, δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Και η παρούσα οικονομική κρίση δυσκολεύει ακόμα περισσότερα τα πράγματα. Όμως δεν μπορεί θα αλλάξει το σκηνικό και το παιχνίδι, κάποτε. Όπως κι αν συμβεί αυτό, έτσι ή αλλιώς, μην έχοντας πολλές επιλογές, η γνώση, η επιστήμη, η τεχνολογία, το πανεπιστήμιο, όλα αυτά που ευτελίζονται στην καθημερινή μας πράξη, θα είναι πράγματι κεντρικοί πυλώνες για επιβίωση και οικονομική πρόοδο. Δεν μας απέμειναν άλλες επιλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου