Τώρα που τα ονόματα των συνδυασμών είναι στη τελική ευθεία της επιλογής τους, περιμένουμε με αγωνία να δούμε το τελικό αποτέλεσμα. Το οποίο ελπίζουμε να μην μας διαψεύσει. Γιατί κουραστήκαμε τα τελευταία χρόνια να βλέπουμε τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα στη τοπική αυτοδιοίκηση, γαντζωμένα στις καρέκλες τους, αγωνιώντας για το μέλλον τους που είναι ήδη παρελθόν. Αποτυχημένοι, κουρασμένοι, υπερήλικες πολιτικοί, βιολογικά και πολιτικά, βοηθούμενοι από τη βακτηρία του τίτλου τους, περιπλανώνται ασταμάτητα στους κομματικούς μηχανισμούς, εξασφαλίζοντας μονιμότητα αυτοδιοικητική, τρομάζοντας σαν θλιβερά φαντάσματα. Χωρίς να τους περνά ποτέ από το μυαλό η λέξη παραίτηση, η αποστρατεία, και η ένταξή τους έστω στη χρυσή εφεδρεία.
Θυμίζουν κάποιους άλλους αξιολύπητους πρωταγωνιστές του θεάματος και της τηλοψίας, που, τελειωμένοι από καιρό, επιμένουν να περιφέρονται και να περιφέρουν τα ράκη της ματαιοδοξίας τους και το ξεπερασμένο ταλέντο τους λες και ξεκινούσαν χθες. Και η πενία ιδεών, θάρρους και τόλμης, που κατατρώει τα σπλάχνα της κοινωνίας, οδηγεί στο να γίνονται αποδεκτοί και να απολαμβάνουν παχυλές αμοιβές, δόξα και εξουσία έως ότου πέσει η βιολογική αυλαία τους.
Σήμερα, θέλουμε νέους ανθρώπους που να τολμούν , να παίρνουν αποφάσεις στα δύσκολα, και να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα, αναλαμβάνοντας το ρίσκο της σαφήνειας. Να μην ταλαντεύονται μαζί με μια ταλαντευόμενη κοινή γνώμη και να μην διστάζουν μαζί με ένα διστακτικό εκλογικό σώμα, στην άκρη του δρόμου. Να μας παίρνουν κάποια στιγμή από το χέρι και να μας ενθαρρύνουν να περάσουμε απέναντι.
Σήμερα θέλουμε ανθρώπους ειλικρινείς, έντιμους, άριστους και όχι αρεστούς, όπως προσφυώς ελέχθη, που να στοιχειοθετούν πειστικά τη νέα φυσιογνωμία της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ζητάμε πολλά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου