Η φαντασία, αποτέλεσε βασικό συστατικό κινήματος τέχνης, του περίφημου σουρεαλισμού. Ευρύτερες ομάδες, ακόμα και πολιτικές εμπνεύστηκαν από το σουρεαλισμό, σε μια προσπάθεια έκφρασής τους, σε μια προσπάθεια έκφρασης ενός ευρύτερου κόσμου. Αν ανατρέξουμε στην Αρχαία Ελλάδα μπορούμε να εντοπίσουμε τον Αριστοτέλη να διατυπώνει την άποψη ότι χωρίς τη φαντασία δεν μπορούν να παραχθούν οι ιδέες.
Η φαντασία αποτελεί διαχρονικά αντικείμενο έρευνας της κλασσικής ψυχολογίας. Αυτό γιατί ενώ αντλεί το υλικό της από την καθημερινότητά μας, αυτό το υλικό εν συνεχεία αναπλάθεται σε νέες παραστάσεις, καινούργια σχήματα. Ουσιαστικά, η φαντασία δίνει νόημα και βοηθά στην κατανόηση της γνώσης.
Η αξία της φαντασίας έχει να κάνει με το ότι μπορεί να αξιοποιεί τις εικόνες και τις παραστάσεις που λαμβάνει ο νους μας και να τις μετατρέπει σε «πνευματική» ενέργεια, με τη βοήθεια της οποίας μπορεί να πετύχει στόχους και να «γεννήσει» ιδέες.
Η φαντασία, λοιπόν, είναι πολύ σημαντική, γιατί μπορεί να νοηματοδοτήσει την πολιτική πρακτική.
Η ρήση: «στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα», μπορεί να επαληθευτεί με τη δύναμη της φαντασίας. Μάλιστα η ισορροπία μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αρκετές δυσκολίες, μέσα από την αξιοποίηση των «ονείρων» μας. Η φαντασία χρειάζεται γιατί χωρίς δεσμεύσεις στο ρεαλιστικό και στο απλά εφικτό δίδει τη δυνατότητα περιγραφής καταστάσεων που μπορεί να συμβούν στο μέλλον.
Να μια σημαντική παράμετρος που έχει τόσο ανάγκη σήμερα η πολιτική πρακτική: «επίτευξη συνθηκών και στόχων που θα επαληθευτούν στο μέλλον».
Σε μια κρίσιμη καμπή, όπως τη βιώνουμε σήμερα, είναι σπουδαίο να εκμεταλλευτούμε τη «φαντασία» κάποιων ηγετών, κάποιων στοχαστών. Η «φαντασία» αποτελεί μια ανέξοδη πηγή ιδεών, η οποία σύμφωνα με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν είναι σημαντικότερη από τη γνώση, γιατί όταν μας εγκαταλείπει τα πράγματα δυσκολεύουν..
open politics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου