, άγνωστο για τις νεώτερες γενιές και λησμονημένο από τις παλιότερες, προαναγγέλλει την λειτουργία του πανηγυρικά και επίσημα, με διεύθυνση και τηλέφωνο και φως για να βλέπουμε τι δίνουμε και τι παίρνουμε. Για να ανοίγει τέτοιο ίδρυμα (και) στην Τρίπολη, φαίνεται πως θα ακουστεί και πάλι το «ωχ, ωχ μαννούλα μου»-οι άνθρωποι θα ‘χουν κάνει... έρευνα αγοράς, δεν μπαίνουν άσκοπα σε έξοδα με το άνοιγμα του ενεχυροδανειστηρίου.
Και μας πληροφορούν να ψάξουμε για «ξεχασμένα χρυσαφικά στο συρτάρι», για «κοσμήματα που πια δεν φοράμε», για «λίρες, ασημικά και πολύτιμα αντικείμενα», που «ο κ. Νίκος δέχεται ως ενέχυρο, με τις καλύτερες τιμές της αγοράς!».- Καλωσόρισες, κ. Νίκο μας, κι εδώ που τα λέμε καλύτερη και προτιμότερη μια γεμάτη κατσαρόλα παρά ένα άδειο στομάχι κι ένα ξεχασμένο χρυσαφικό στο συρτάρι. Μόνο που..., να..., άδειασα όλα τα συρτάρια του σπιτιού και δεν βρήκα πουθενά τίποτα! Και ύστερα ήρθε στο σπίτι η συμβία μου...ου...ου...ου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου