Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Έχουμε δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις


Αυτό το κίνημα του «δεν πληρώνω» στα διόδια, όσο κι αν φαίνεται παράξενο,  δεν είναι κάτι το καινούργιο στη  πολιτική μας ζωή. Έχει μεγάλο παρελθόν, πίσω του. Από τους φοροφυγάδες ως τις συναλλαγές με υπαλλήλους του δημοσίου σε εφορίες, πολεοδομίες, κ.ο.κ.
Γι αυτό και όποιος  επιδιώκει να ενδύσει τις πράξεις αυτές με πολιτικό μανδύα, απλώς προκαλεί μεγάλη ζημιά στη χώρα του.
Διερωτώμαστε, λοιπόν,  αν οι πρωτεργάτες και οι μετέχοντες στα κινήματα αυτά έχουν κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο και στόχο, ώστε η κίνησή τους να προσλάβει παλλαϊκή μορφή, για να καταρρεύσουν τα πάντα. Από τα μεγάλα έργα οδοποιίας, τις δημόσιες συγκοινωνίες, το τραπεζικό σύστημα και τελικώς την εθνική οικονομία. Γιατί  αν το πιστεύουν εκτός από  εγκληματίες είναι και συνάμα αφελείς, αφού το χάος στο οποίο προσβλέπουν σίγουρα θα συμπαρασυρθούν και οι ίδιοι. Και μάλιστα πρώτοι, ως «οικονομικώς ασθενέστεροι».
Πάντως αυτή τη μέθοδο της μη πληρωμής δεν ενστερνίζεται η πλειοψηφία των πολιτών. Τα έντονα επεισόδια που σημειώθηκαν σε πολλά σημεία των διοδίων μεταξύ των «κινηματιών» και των νομοταγών επιβατών, καταδεικνύουν πως η πλειονότητα των πολιτών δεν συμμετέχει σε τέτοιου είδους «πραξικοπήματα».  Διότι είναι τραγικά οξύμωρο κάποιοι να αντιτάσσονται στην αύξηση των κομίστρων, όταν αυτή επιβλήθηκε, χωρίς αντίδραση, κακώς έστω βέβαια,  εξαιτίας και του πολύχρονου φαινομένου των τζαμπατζήδων.
Ζούμε σε μια χώρα που κάποιοι σκόπιμα θέλουν να βλέπουν μόνο τα δικαιώματα, τα οποία και καταχρώνται και όχι τις υποχρεώσεις τους. Γι αυτό και σηκώνουν τη σημαία της   ανυπακοής στο κράτος. Σε ένα μάλιστα κράτος που, έχοντας πιάσει πάτο, πασχίζει να νοικοκυρέψει δαπάνες, να μαζέψει έσοδα, να κάνει λογαριασμό. Αλλά σ’ αυτό το κράτος που παραπαίει, ζαλισμένο από την οξύτητα των κρίσεων, όπου οι λαϊκοί σωτήρες μας βρήκαν να κηρύξουν την ανυπακοή, δεν θα βρουν οπαδούς.  Γιατί οι περισσότεροι διαθέτουν κοινό νου. Και  δεν τρώνε κουτόχορτο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: