μας ανέλυσε και υπέδειξε η κ. υπουργός: «Να ψηφίσουμε έχοντας στο μυαλό μας τον Μάιο του 2010, τότε που υπεγράφη η Συμφωνία Στήριξης (σ.σ.: λέγε με... μνημόνιο), χωρίς την οποία μέσα σε 19 ημέρες η χώρα θα χρεοκοπούσε, θα έπαυαν μισθοί και συντάξεις, θα κατέρρεε το τραπεζικό σύστημα...». «Χεστήκαμε για το τραπεζικό...» ψιθύρισε ένας δίπλα μου, μάλλον του ΠΑΜΕ!
Αφού αυτά τα... ευχάριστα και γεμάτα αισιοδοξία μας είπε η ευειδής υπουργός, το ‘φερε τοδ πράμμα κατά... Νίκο μεριά, όπως και κατά Παρ. Παρ., αφού «είναι πολύ σημαντική η επιλογή δημάρχου και περιφερειάρχου μέσα στο νέο θεσμικό πλαίσιο». Και ο μεν Νίκος μια χαρά παιδί είναι και καλός δήμαρχος μπορεί να γίνει, αν εκλεγεί. Έλα όμως που είπε ο... άλλος: «Καλά ο Νίκος... Αλλά και ο Κώστας και ο Δημήτρης σε πηγάδι κατούρησαν! Γιατί δεν τους μνημόνευσε η αμνήμων (συντροφικών αγώνων);».
Είπε και αποχώρησε, όπως, μετ’ ολίγον, αποχώρησε και η υπουργός και άφησε τους τριχοτομημένους και διχοτομημένους να τα βρουν μόνοι τους, την δεύτερη Κυριακή. «Τα παιδιά, τα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά» που τραγούδαγε κάποτε ο άγιος Κοινούσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου