Διλήμματα

Επέμεινε και προχθές ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά την παρουσία του  στην Τρίπολη στην πολιτικοποίηση των εκλογών του Νοεμβρίου, μιλώντας για «ανάπηρο» Καλλικράτη, εξ αιτίας του Μνημονίου. Και ζήτησε « να δοθεί στην Κυβέρνηση ένα ισχυρό και σαφές μήνυμα:  Ότι ο λαός δεν αντέχει άλλα τέτοια μέτρα. Ότι χρειάζεται άλλη πολιτική για να βγούμε από την κρίση. Κι ότι υπάρχει τέτοια πολιτική. Υπάρχει Ελπίδα». Μόνο που αποφεύγει συστηματικά να αναλάβει τις ευθύνες της παράταξής του για την κατάντια εκείνη που άνοιξε  το δρόμο προς το μνημόνιο. Ωσάν να μην  υπήρξε αυτή η παράταξη, ωσάν να μην κυβέρνησε ποτέ αυτόν τον τόπο.
 Ωστόσο, το γάντι που  έχει ρίξει εδώ και καιρό δεν θα μπορούσε να έχει άλλη απάντηση.

Έτσι, την ερχόμενη Κυριακή ο ελληνικός λαός καλείται ν’ αποφασίσει όχι αν είναι καλή ή κακή η εφαρμογή του μνημονίου και όσα αυτό συνεπάγεται, αλλά αν θέλει να συνεχιστεί η προσπάθεια στην οποία επιδίδεται η κυβέρνηση ή αν επιλέγει να πάμε σε βουλευτικές εκλογές για ν’ αποφασίσει κυρίαρχα το εκλογικό σώμα για το μέλλον του και για το ποιος και με ποιο τρόπο θα το διαχειριστεί.

Κατόπιν αυτού  μετατίθεται και η ουσία των αυτοδιοικητικών εκλογών σε άλλο επίπεδο,  ώστε  κανείς τελικά από όλους τους «τοπάρχες» να μη  αναλάβει την παραμικρή ευθύνη για την κατάντια μας, κανείς να μην μπει  στον κόπο έστω για μια ταπεινή συγνώμη. Λες και τα ρυμοτομικά, τα χωροταξικά, τα αυθαίρετα, τα «αναπτυξιακά», όλα τα σχέδια σε πόλεις και χωριά τα έφτιαξε το ΔΝΤ και η τρόικα. Δυστυχώς σε αυτή τη λογική οδηγούμαστε.

Ο κ. Σαμαράς στο Πνευματικό Κέντρο ήταν σαφής και απόλυτος: «Στείλτε τους μήνυμα να αλλάξουν πολιτική! Κι αν θέλουν γενικές εκλογές εδώ είμαστε. Εμείς δεν κάνουμε πίσω».  

Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, για όλους!