Αστεία πράγματα. Βγαίνει η πλευρά του Δελφάκη, και σε μια προσπάθεια να «ζαχαρώσει το χάπι», και να δικαιολογήσει την χοντρή νίλα που έπαθε στις εκλογές, και λέει ότι ένας κυρίαρχος παράγοντας ήταν ότι... καθυστέρησε να δοθεί το χρίσμα στον συνδυασμό, με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος!!! Τι θέλουν να μας πουν με λίγα λόγια; Θέλουν να μας πείσουν ότι ο κόσμος προκειμένου να επιλέξει τον τοπικό άρχοντα της αρεσκείας του, περίμενε πρώτα να δει που θα δώσουν χρίσμα τα κόμματα! Αποκλείεται δηλαδή ο κόσμος, ή μία μερίδα του κόσμου να είχε σχηματίσει άποψη για τον καθένα υποψήφιο, και να πήγε να ψηφίσει βάσει αυτής της άποψης. Αποκλείεται δηλαδή ο κόσμος τέσσερα χρόνια τώρα, να παρακολουθούσε τα έργα και τις ημέρες του κάθε υποψήφιου και να είχε βγάλει τα συμπεράσματά του.
Αποκλείεται δηλαδή ο κόσμος να άκουσε τις προεκλογικές προγραμματικές δηλώσεις του κάθε υποψήφιου και να είπε από μέσα του «αυτός τα λέει καλά, ο άλλος δεν τα λέει καλά» και στο τέλος να ψήφισε αυτόν που κατά την γνώμη του τα έλεγε πιο καλά. Όλα αυτά λοιπόν, κατά την άποψη της πλευράς Δελφάκη αποκλείονται, και ο λόγος για το πατατράκ των εκλογών, ήταν ότι ο κόσμος βαρέθηκε να περιμένει να δει που θα έδινε το χρίσμα το ΠΑΣΟΚ και στράφηκε σε άλλους υποψήφιους!Είναι γεγονός ότι ο Δελφάκης πόνταρε πολλά, για να μη πω ότι τα πόνταρε όλα, σε αυτό το περιβόητο Πασοκικό χρίσμα, που εκ των υστέρων βέβαια δεν αποδείχτηκε και η καλύτερη επιλογή. Ήξερε ότι μόνο με το συγκεκριμένο κομματικό χρίσμα θα είχε κάποιες ελπίδες για να εκλεγεί Δήμαρχος. Χωρίς αυτό ήταν χαμένος από χέρι. Φαντάζεστε, ποιο μπορεί να ήταν το ποσοστό που θα έπαιρνε ο Δελφάκης αν κατέβαινε στις εκλογές σαν ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος; «Τα πάντα όλα» ήταν λοιπόν για το Δελφάκη το «πράσινο» χρισματάκι, και από τους Πασόκους ψηφοφόρους περίμενε ψήφους. Απ’ αυτούς δηλαδή που θα πειθαρχούσαν στην πράσινη κομματική επιλογή. Αυτή ήταν η ελπίδα του. Εκτός κι αν κάποιοι έχουν την άποψη ότι ο Δελφάκης εκτός από το ΠΑΣΟΚ, πόνταρε και στην... μεγάλη δεξαμενή ψήφων που υποτίθεται ότι είχε στη Τρίπολη και στα περίχωρα αυτής, η νεοσύστατη «Δημοκρατική Αριστερά» του Κουβέλη! Αν υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει κάτι τέτοιο, εμείς πάμε πάσο, και το μόνο που απομένει είναι να περιμένουμε τις βουλευτικές εκλογές για να δούμε το ποσοστό που θα πάρει το κόμμα του Κουβέλη όχι μόνο στη Τρίπολη, αλλά καις την Αρκαδία ολόκληρη.
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπάρχει ένας ακόμη λόγος τον οποίο επικαλείται η πλευρά Δελφάκη για να δικαιολογήσει το ναυάγιο της περασμένης Κυριακής, και που δεν είναι άλλος από την διάσπαση του χώρου του ΠΑΣΟΚ. Όντως το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κατέβηκε ενωμένο στις Δημοτικές εκλογές ήταν ένας σημαντικότατος παράγοντας. Τι σημασία έχει όμως να διαπιστώνει κανείς κάτι τέτοιο, κατόπιν εορτής; Δεν έβλεπε προεκλογικά ο Δελφάκης ότι η μη ενωτική κάθοδος στις εκλογές, ισοδυναμούσε με αυτοκτονία; Δεν έβλεπε ότι αυτή η διάσπαση ήταν βούτυρο στο ψωμί του Σμυρνιώτη; Κι αν το έβλεπε, τι ακριβώς έκανε για να το αποτρέψει; Το μόνο που έκανε ο Δελφάκης ήταν ότι συμφώνησε για μια συνεργασία με τον Παυλή με την προϋπόθεση όμως, να είναι αυτός επικεφαλής ενός τέτοιου ενωτικού συνδυασμού. Ναι, αλλά την ίδια στιγμή, όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι στον δεύτερο γύρο των Δημοτικών εκλογών θα έμπαινε ο Σμυρνιώτης και ο Παυλής, και όχι ο Δελφάκης. Η λογική λέει ότι επικεφαλής ενός συνδυασμού με προοπτική νίκης μπαίνει αυτός που έχει προβάδισμα και όχι αυτός που έχει μόνο... βάδισμα ή περπάτημα.
Ενδεχομένως σήμερα να ήταν διαφορετικό το σκηνικό με επικεφαλής ενός ενωτικού συνδυασμού τον Παυλή και με υπαρχηγό τον Δελφάκη. Τέλος πάντων, μ’ αυτά και μ’ αυτά, ενωτικός συνδυασμός δεν υπήρξε, ο Δελφάκης και ο Παυλής πήραν «διαζύγιο» και ιδού το αποτέλεσμα. Και για να μη λέτε ότι γι’ αυτό το «διαζύγιο» και ιδού το αποτέλεσμα. Και για να μη λέτε ότι γι’ αυτό το «διαζύγιο» ρίχνουμε όλες τις ευθύνες στον Δελφάκη, τονίζουμε ότι για ένα διαζύγιο, δεν φταίει ποτέ ο ένας. Φταίνε πάντα και οι δύο. Ξέρετε όμως, ποιο είναι το μεγάλο ερώτημα που παραμένει αναπάντητο; Είναι το εξής απλό: Ποιος ή ποιοι μπορεί να κινήθηκαν παρασκηνιακά και να «τορπίλισαν» με τον τρόπο τους μια κοινή ενωτική κάθοδο στις εκλογές; Και πάνω απ’ όλα: Για ποιους λόγους την «τορπίλισαν»; Η πλευρά του Δελφάκη «φωτογραφίζει» επ’ αυτού την πλευρά του Παυλή, ενώ η πλευρά του Παυλή αποφεύγει στην παρούσα φάση, λόγω της εκκρεμότητας της δεύτερης Κυριακής, να δυναμιτίσει το κλίμα, χρησιμοποιώντας το επικοινωνιακό τρικ, λέγοντας ότι «δεν υπάρχουν ηττημένοι από το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής». Κάτι μας λέει όμως, ότι μετά τις εκλογές και ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα, πολλά πράγματα θα δουν το φως της δημοσιότητας, με κάθε λεπτομέρεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου