Ενεχυροδανειστήριο

Κάποτε ρώτησαν ένα από τα παιδιά του Λουδοβίκου –Φιλίππου γιατί δεν φοράει το ρόλοι του και εκείνο απάντησε: «Α, το άφησα στη θεία μου». Μόνο που η «θεία» ήταν το ενεχυροδανειστήριο της εποχής, όπου ο πρίγκιπας είχε καταφύγει για να «καλύψει» κάποιες κρυφές από το παλάτι οικονομικές ατασθαλίες του. Έκτοτε «Η θεία» είναι πλην  του γνωστού συγγενικού προσώπου, και τουλάχιστον για τους Γάλλους η άλλη έκφραση  για να αναφερθούν στο  «ενεχυροδανειστήριο». Σ’ αυτό, δυστυχώς, αρχίζουν να καταφεύγουν ξανά πολλοί, λόγω της οικονομικής ύφεσης που σαρώνει τη χώρα μας. Και που δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστη την πόλη μας.

Τα διαφημιστικά φέϊγ βολάν που τις τελευταίες μέρες είδαμε να κατακλύζουν τους δρόμους της Τρίπολης ανακοινώνοντας το άνοιγμα του πρώτου ενεχυροδανειστηρίου σε αυτήν, είναι ο αψευδής μάρτυς της  οικονομικής κατάστασης  στην οποία οδηγούμαστε.

Τα χρέη στις τράπεζες και ο κίνδυνος της πτώχευσης, ο υπερδανεισμός των  νοικοκυριών και η έλλειψη ρευστότητας επιχειρήσεων, καταστημάτων και οικογενειακών κουμπαράδων, ταυτόχρονα με το κλείσιμο της στρόφιγγας δανεισμού, ακόμα και τα αιφνίδια σοβαρά προβλήματα υγείας, αναγκάζουν κάποιους Τριπολίτες να βγάλουν στο «σφυρί» μέρος ή ακόμα και το σύνολο των κοσμημάτων τους για να καλύψουν βασικές ανάγκες. Έτσι «ανοίγουν τις δουλειές» των ενεχυροδανειστηρίων που τα βλέπουμε να ανοίγουν δίπλα μας, μέσα από μια εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία, αφού για  τους περισσότερους τα χρυσαφικά που αναγκάζονται να πουλήσουν έχουν μεγάλη συναισθηματική αξία και είναι σαν να ξεπουλούν μέρος της ψυχής και της ζωής τους.

Ο δανεισμός επ' ενεχύρω μπορεί να  προσφέρει διεξόδους σε έκτακτες οικονομικές δυσχέρειες. Όμως χρειάζεται προσοχή, γιατί ο κίνδυνος της τοκογλυφίας είναι εμφανής καθώς τα μεγάλα χαμόγελα όταν μπαίνουμε στα μαγαζιά τους  αλλάζουν ξαφνικά και μετατρέπονται σε απειλές αν τολμήσουμε να φανούμε ασυνεπείς απέναντί τους.