Κοντεύει να φύγει κι αυτό το φθινόπωρο. Ο πολύς κόσμος στριμωγμένος από διάφορα προβλήματα, ζορισμένος ή φοβισμένος από την οικονομική κρίση, άλλοι-όχι πολλοί-πραγματικά απασχολημένοι με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, καθηλωμένοι στον καναπέ και μπροστά από μια τηλεόραση, κάμποσες φορές αναγκασμένοι να τρέχουν στις κομματικές συγκεντρώσεις, να δώσουν «παρών» και να δηλώσουν «πίστη» και υποστήριξη...Και ο καιρός περνάει, κοντεύει να φύγει το φθινόπωρο. Με όλα τα παραπάνω χάνουμε τα χρώματά του, την γλυκύτητα της φύσης, τους φυλλοσκέπαστους δρόμους, τις αρμονικές εικόνες που μόνο η Αρκαδία χαρίζει στα μάτια. Περιμένει μας το Μαίναλο, το Λύκαιο το πανάρχαιο, η μισόγυμνη λεύκα και του Λούσιου το ήρεμο κελάρυσμα, τα πανέμορφα χωριά μας και οι ακρογιαλιές της Κυνουρίας-όλα μας περιμένουν με μια καλοσύνη και μιαν ηδύτητα αρκαδική. Δεν ζητούν πολλά, δεν στοιχίζουν πολλά-το δύσκολο είναι η απόδραση από την καθημερινότητα, από αυτό που μας φοβίζει ή κάποιοι προβάλλουν σαν σημαντικό.
Πανέμορφος ο τόπος μας με τα φθινοπωρινά του-προλαβαίνουμε, έστω και λίγο, να τον χαρούμε κι εφέτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου