Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Ξέχασαν την Κυνουρία

Η σύμβαση που υπεγράφη προχτές για την μεταφορά και διανομή νερού άρδευσης από δίκτυα του Αναβάλου, με επεκτάσεις υφιστάμενων δικτύων σε περιοχές πού έως και σήμερα δεν έχουν καλυφθεί από αυτά, με κατασκευή υπόγειων σωληνωτών δικτύων, καθώς επίσης και με κατασκευή των απαραίτητων έργων υποδομής (όπως αντλιοστάσια, δεξαμενές αποδόσεως και δεξαμενές εξισώσεως) στο Αργολικό πεδίο, αποτελεί μια σημαντική απάντηση στον έως τώρα ελλοχεύοντα κίνδυνο ερημοποίησης της Αργολίδας αλλά και στο ρόλο που καλείται να παίξει, στην εξάλειψη ανάλογων ανησυχιών,  το αρδευτικό αυτό έργο.
Είναι  γεγονός πως η  αύξηση των πιέσεων στο υδατικό περιβάλλον της Αργολίδας αλλά και της Αρκαδίας, (μην ξεχνάμε τη διαμάχη για τα νερά του Σάγκα, τα τελευταία χρόνια), το μικρό υδατικό αποτύπωμα της Αργολίδας, που αποδίδεται στην αυξημένη χρήση νερού για τη γεωργία, στις απώλειες που παρουσιάζει το απαρχαιωμένο αρδευτικό και υδρευτικό δίκτυο του νομού, αλλά και στη συνολική έως τώρα κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων, είχε καταστήσει  αναγκαία την εφαρμογή βιώσιμων πολιτικών ανάπτυξης και διαχείρισης των υπαρχόντων υδατικών πόρων, μέσω σχεδιασμού, υλοποίησης και βέλτιστης λειτουργίας έργων υποδομής και παρεμβάσεων διαχείρισης τόσο της προσφοράς όσο και της ζήτησης.
Τα νερά του Αναβάλου, εκατομμύρια κυβικά που χάνονταν στον Αργολικό κόλπο, αποτελούσαν και αποτελούν  μια πρόκληση για την πολιτική ηγεσία του τόπου, προς την κατεύθυνση της αξιοποίησής τους. Η οποία, όμως, τελικά, πήρε σάρκα και οστά μονομερώς. Γιατί δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε πως μια ορθολογική πολιτική αξιοποίησης  οφείλει να λαμβάνει υπ όψη της και τις ανάγκες της παρακείμενης περιοχής Κυνουρίας, του κάμπου του Αστρους, δηλαδή, ο οποίος πλήττεται τα τελευταία χρόνια από τη λειψυδρία, γεγονός που οδηγούσε σε πλειοψηφία παροχών από κυβερνητικά και μη στελέχη, για το αναλογούν  μερίδιο.  
Δίκαια λοιπόν αισθάνονται απογοητευμένοι οι άνθρωποι από την εξέλιξη των πραγμάτων και δίκαια διαμαρτύρονται, απαιτώντας έργα αντίστοιχα με εκείνα της Αργολίδας, μέσα από ένα καλά μελετημένο και ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης των υδάτινων πόρων, που χωρίς να αδικεί, θα κατανέμει ισότιμα και βάσει των αναγκών, τα υπάρχοντα υδατικά αποθέματα που αναβλύζουν στα όρια των δύο περιφερειακών ενοτήτων, Αρκαδίας και Αργολίδας.   



Δεν υπάρχουν σχόλια: