Καμία αντίρρηση. Όντως το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Το θέμα όμως δεν είναι αν είναι εδώ, ή αν είναι εκεί. Το θέμα είναι αν, σύμφωνα με το γνωστό σύνθημα, είναι και «ενωμένο-δυνατό». Δεν θα πω ότι δεν είναι ούτε ενωμένο, ούτε δυνατό, για να μη λέτε ότι κινδυνολογώ. Δεν μπορώ όμως να μη πω ότι δεν είναι ολίγον τι χλωμό, διότι πολύ απλά είναι χλωμό. Πώς να το κάνουμε ρε παιδιά. Σε πολλές περιπτώσεις, στην Αρκαδία, το ΠΑΣΟΚ από πράσινο, εμφανίζεται... κίτρινο. Και το κακό δεν είναι αυτό, γιατί όλοι μας κάτι φορές χλομιάζουμε, αλλά όταν διαπιστώνουμε ότι η χλομάδα επιμένει, τρέχουμε στον γιατρό. Το κακό είναι ότι το... αρκαδικό ΠΑΣΟΚ ενώ εδώ και μήνες παρουσίαζε εμφανέστατα συμπτώματα χλομάδας, δεν έτρεξε σε κανέναν γιατρό, αλλά και κανένας γιατρός δεν έτρεξε σε αυτό για να του χορηγήσει την απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να σταθεί τουλάχιστον στα πόδια του μέχρι τις εκλογές. Και ιδού τώρα που το ΠΑΣΟΚ οδηγείται στις κάλπες πάνω σε φορείο με ορούς και καθετήρες, σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσει ότι μπορεί να σωθεί, αν μπορεί βέβαια κάτι να σωθεί. Με λίγα λόγια, σε μια ύστατη προσπάθεια να αποφύγει την κηδεία, τα κόλλυβα, τα παξημαδάκια και τον καφέ της παρηγοριάς. Αν μάλιστα λάβει κανείς υπ’ όψη του ότι η Αρκαδία είναι ένας κατ’ εξοχήν γαλάζιος νομός, και ότι οι δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές που έρχονται είναι ένα κρίσιμο τεστ για τις βουλευτικές που θα έρθουν, η ανησυχία των Πασόκων «χτυπάει κόκκινο», και τρέχουν στα ξωκκλήσια για να ανάβουν κεριά και λαμπάδες και να κάνουν τάματα στους Αγίους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου